نقش زبان عربی در پرورش تفکر انتقادی در دانش آموزان مذهبی

در نظام های آموزشی امروز، پرورش مهارت های شناختی پیشرفته همچون تفکر انتقادی، به عنوان یکی از اهداف اساسی تعلیم و تربیت شناخته می شود. تفکر انتقادی، توانایی تحلیل، ارزیابی و داوری آگاهانه نسبت به مفاهیم، باورها و مسائل پیرامون است. در این راستا، زبان عربی که بخش قابل توجهی از متون دینی و فرهنگی جوامع اسلامی را در بر می گیرد، ظرفیت بی بدیلی در تقویت این مهارت در دانش آموزان مذهبی دارد. دانش آموزان در فرآیند یادگیری زبان عربی به ویژه در مواجهه با متونی چون قرآن کریم، احادیث و آثار تفسیری، ناگزیر از درک لایه های مختلف معنایی، شناخت ساختارهای پیچیده نحوی و واکاوی مفاهیم فلسفی و اخلاقی هستند. چنین فرایندی مستلزم تفکر تحلیل گرانه و ذهن پرسش گر است. از سوی دیگر، زبان عربی از طریق تقویت مهارت درک مطلب، مقایسه مفاهیم، تبیین تناقض ها و استدلال های منطقی، به تقویت تفکر نقادانه دانش آموزان کمک می کند. این مقاله با روش تحلیلی-توصیفی و بر پایه مطالعات نظری و تجربی، به بررسی رابطه میان آموزش زبان عربی و رشد تفکر انتقادی در دانش آموزان مذهبی پرداخته و راهکارهایی برای استفاده هدفمندتر از ظرفیت های این زبان در فرایند آموزش ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

تفکر انتقادی ، زبان عربی ، آموزش دینی ، متون قرآنی ، دانش آموز مذهبی ، تحلیل مفهومی ، آموزش زبان دوم