تاثیر آموزش جنسی مبتنی بر رویکرد شناختی- رفتاری بر کیفیت زندگی و افسردگی زنان مبتلا به دیسپارونی

سلامت جنسی نقش مهمی در کیفیت زندگی انسان ایفا می کند که می توان با آموزش درمورد فیزیولوژی و آناتومی دستگاه تناسلی و مسائل جنسی به افراد کمک کرد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش جنسی با رویکرد شناختی- رفتاری بر کیفیت زندگی و افسردگی زنان مبتلا به دیسپارونی انجام شد. روش پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان مراجعه کننده به مطب مامایی و زنان منطقه ۲ مشهد بود. ۲۰ نفر بصورت داوطلبانه و نمونه گیری هدفمند از بین مراجعان انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه جایگزین شدند(هر گروه ۱۰ نفر)شدند. گروه آزمایش بسته آموزش جنسی مبتنی بر رویکرد شناختی- رفتاری بر اساس بسته ی مسترز و جانسون را در ۸ جلسه دریافت کردند و گروه گواه مداخله ای دریافت نکردند. از پرسشنامه های افسردگی بک و کیفیت زندگی بهداشت جهانی(WHOQOL-BREF استفاده شد. آنالیز داده ها با نرم افزار SPSS-۲۰ انجام شد و داده ها بر اساس روش تحلیل کوواریانس چند متغیره و تک متغیره تحلیل شدند. میانگین نمرات کیفیت زندگی درگروه آزمایش از۶۶/۱۰به ۱۳/۲۲ افزایش و در گروه کنترل تغییر تغییر محسوسی نداشته است. میانگین نمرات افسردگی زنان مبتلا به دیسپارونی در گروه آزمایش از ۱۱۷ به ۹۱ کاهش و در گروه کنترل تغییری نیافته بود مقدار F تحلیل کواریانس چند متغیری از لحاظ آماری معنادار بود(۰۵/۰>P) بنابراین آموزش مسائل جنسی بر افزایش کیفیت زندگی زنان مبتلا به دیسپارونی و بلطبع آن رضایت از زندگی زناشویی و کاهش افسردگی موثر بوده است.

کلیدواژه ها:

آموزش جنسی رویکرد شناختی- رفتاری ، کیفیت زندگی ، افسردگی ، دیسپارونی