تاثیر محیط فیزیکی کلاس درس بر بهبود فرآیند یادگیری

محیط فیزیکی کلاس درس یکی از عوامل مهم و تاثیرگذار در کیفیت فرآیند یادگیری دانش آموزان محسوب می شود. پژوهش های متعدد در حوزه تعلیم و تربیت نشان داده اند که متغیرهایی نظیر نورپردازی مناسب، تهویه کافی، دمای متعادل، چیدمان صندلی ها، رنگ آمیزی دیوارها، سطوح نویز، فضای حرکتی، و تجهیزات آموزشی، نقش قابل توجهی در افزایش تمرکز، انگیزش و بهره وری ذهنی دانش آموزان ایفا می کنند. در این مقاله، تلاش شده است با رویکردی توصیفی–تحلیلی به بررسی تاثیر مولفه های محیط فیزیکی کلاس بر بهبود فرآیند یادگیری پرداخته شود. یافته ها حاکی از آن است که کلاس های با طراحی مناسب و هماهنگ با اصول روان شناسی محیط، بستری مطلوب برای یادگیری فعال، مشارکتی و موثر فراهم می آورند. از سوی دیگر، فضاهای آموزشی نامطلوب می توانند منجر به کاهش انگیزه، افزایش اضطراب و ضعف در تمرکز دانش آموزان شوند. همچنین نقش ادراک معلمان و دانش آموزان از فضای فیزیکی در تعاملات آموزشی و جو یادگیری مورد توجه قرار گرفته است. بر اساس نتایج به دست آمده، توصیه می شود طراحان آموزشی و مدیران مدارس به جایگاه محیط فیزیکی به عنوان بخشی از نظام یاددهی–یادگیری توجه ویژه ای داشته باشند. ارتقاء کیفیت محیط کلاس، نه تنها از جنبه زیبایی شناختی، بلکه به منظور بهبود اثربخشی آموزشی و افزایش عدالت یادگیری، امری ضروری و راهبردی تلقی می گردد.

کلیدواژه ها:

محیط فیزیکی کلاس ، فرآیند یادگیری ، طراحی آموزشی ، انگیزش تحصیلی ، تمرکز ذهنی ، روان شناسی محیط ، عدالت آموزشی ، بهره وری یادگیری.