بازبینی اثرگذاری آموزش استوار بر برنامه در توان بخشی مهارت های حل مسئله

در دنیای پیچیده و پویای امروز، توانایی حل مسئله به عنوان یکی از ضروری ترین مهارت های شناختی در نظام های آموزشی شناخته می شود. آموزش استوار بر پروژه PBL به عنوان یکی از روش های نوین یاددهی-یادگیری، با تکیه بر یادگیری فعال، تعامل گروهی و تجربه عملی، می تواند بستری موثر برای تقویت این مهارت در فراگیران فراهم کند. هدف این پژوهش، بررسی میزان تاثیر آموزش استوار بر پروژه بر بهبود مهارت های حل مسئله در دانش آموزان مقطع متوسطه است. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بوده و جامعه آماری آن شامل دانش آموزان دختر سال نهم در یکی از مدارس دولتی شهر تهران می باشد. گروه آزمایش به مدت هشت هفته در معرض آموزش استوار بر پروژه قرار گرفت و گروه کنترل از شیوه سنتی بهره مند شد. ابزار گردآوری داده ها، آزمون استاندارد مهارت های حل مسئله بود که در دو مرحله برای هر دو گروه اجرا شد. یافته ها نشان داد که دانش آموزانی که در فرآیند آموزش استوار بر پروژه مشارکت داشتند، به طور معناداری در توانایی شناسایی، تحلیل و حل مسائل رشد نشان دادند. همچنین مشخص شد که رویکرد پروژه محور با افزایش انگیزه یادگیری، مشارکت فعال، مسئولیت پذیری و همکاری گروهی، بستر مناسبی برای رشد عمیق تر توانمندی های ذهنی فراهم می آورد. بر اساس نتایج این پژوهش، می توان نتیجه گرفت که استفاده هدفمند از آموزش استوار بر پروژه در برنامه های درسی مدارس، تاثیر قابل توجهی در توسعه مهارت های شناختی و توانایی های حل مسئله دانش آموزان دارد. در نهایت پیشنهاد می شود که سیاست گذاران آموزشی و معلمان، توجه بیشتری به طراحی و اجرای پروژه های آموزشی ساختاریافته داشته باشند تا فرصت های واقعی یادگیری برای فراگیران فراهم گردد. این امر می تواند زمینه ساز تربیت نسلی مسئول، خلاق و توانمند در مواجهه با چالش های دنیای واقعی باشد.

کلیدواژه ها:

دانش آموزان ، توانمندی شناختی ، آموزش استوار بر پروژه ، حل مسئله ، یادگیری فعال