نقش حسابداری عملکرد (Performance Accounting) در بهینه سازی تخصیص منابع و بهبود نتایج آموزشی در مدارس دولتی

مدارس دولتی به عنوان نهادهای کلیدی در توسعه سرمایه انسانی، با چالش دائمی تخصیص بهینه منابع محدود برای دستیابی به حداکثر نتایج آموزشی مواجه هستند. حسابداری سنتی، با تمرکز صرف بر ثبت و کنترل هزینه ها، قادر به ارائه تصویری روشن از کارایی و اثربخشی این هزینه ها نیست. این مقاله با هدف تبیین نقش حسابداری عملکرد به عنوان یک رویکرد نوین مدیریتی، به بررسی چگونگی پیوند دادن اطلاعات مالی به نتایج آموزشی در مدارس دولتی می پردازد. بیان مسئله اصلی، وجود شکاف میان مدیریت مالی و اهداف آموزشی در مدارس و نیاز به ابزاری برای تصمیم گیری مبتنی بر شواهد است. روش شناسی این پژوهش، مروری-کتابخانه ای بوده و با تحلیل مبانی نظری حسابداری عملکرد، بودجه ریزی مبتنی بر عملکرد و نظریه مدیریت نوین دولتی (NPM)، به بررسی کاربرد آن در بخش آموزش می پردازد. یافته ها نشان می دهد که حسابداری عملکرد از طریق تعریف شاخص های کلیدی عملکرد (KPIs) آموزشی، تحلیل بهای تمام شده فعالیت ها و ارائه گزارش های عملکردی، به مدیران مدارس امکان می دهد تا منابع را به سمت برنامه هایی هدایت کنند که بیشترین تاثیر را بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارند. این رویکرد همچنین شفافیت و پاسخگویی را در برابر ذی نفعان (دولت، والدین و جامعه) افزایش می دهد. در نهایت، مقاله با نتیجه گیری بر ضرورت گذار از حسابداری سنتی به حسابداری عملکرد، مجموعه ای از پیشنهادات کاربردی مبسوط در سه سطح سیاست گذاری کلان، مدیریت مدرسه و سطح عملیاتی برای پیاده سازی این نظام ارائه می دهد

کلیدواژه ها:

حسابداری عملکرد ، تخصیص منابع ، نتایج آموزشی ، مدارس دولتی ، بودجه ریزی مبتنی بر عملکرد ، شاخص های کلیدی عملکرد (KPIs) ، مدیریت مالی مدارس