بررسی تاثیر رهبری اخلاقی بر سکوت سازمانی: نقش میانجی اعتماد سازمانی (مورد مطالعه: شرکت بهره برداری قطار شهری مشهد)

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی اعتماد سازمانی در رابطه بین رهبری اخلاقی و سکوت سازمانی صورت گرفت. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش و ماهیت، توصیفی-پیمایشی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی کارکنان شرکت بهره برداری قطار شهری مشهد است. برای تعیین حجم نمونه از روش کوکران استفاده شد. بر این اساس، تعداد ۲۴۱ نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردید. به منظور گردآوری داده های پژوهشی از پرسش نامه رهبری اخلاقی براون و همکاران (۲۰۰۵)، اعتماد سازمانی رابینسون و روسو (۱۹۹۴) و سکوت سازمانی ون داین (۲۰۰۳) استفاده شد. برای سنجش روایی از روایی محتوا و تحلیل عامل تاییدی و به منظور سنجش پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. میزان آلفای کرونباخ رهبری اخلاقی، سکوت سازمانی و اعتماد سازمانی، به ترتیب ۸۹/۰، ۸۲/۰ و ۹۱/۰ محاسبه گردید. تجزیه و تحلیل اطلاعات با روش معادلات ساختاری با رویکرد روش حداقل مربعات جزئی و نرم افزار Amos انجام گرفت. نتایج پژوهش حاکی از تاثیر مثبت و معنادار رهبری اخلاقی بر اعتماد سازمانی با ضریب مسیر ۸۵/۰ و تاثیر منفی و معنادار رهبری اخلاقی بر سکوت سازمانی با ضریب مسیر ۶/۰- است. با توجه به تایید اثر رهبری اخلاقی بر اعتماد سازمانی و همچنین، اعتماد سازمانی بر سکوت سازمانی می توان گفت، اعتماد سازمانی، رابطه رهبری اخلاقی و سکوت سازمانی (اثر غیرمستقیم ۳۷/۰-) را میانجی گری می نماید.

کلیدواژه ها:

رهبری اخلاقی ، سکوت سازمانی ، اعتماد سازمانی ، شرکت بهره برداری قطار شهری