بام سبز، راهکاری برای کاهش آلودگی محیطی و توسعه پایدار شهری

بام سبز که بام باغ، بام گیاهی و بام زیستی هم نامیده می شود، یک بستر مهندسی ساز می باشد که رشد گیاه را در بام و نما میسر ساخته و دارای محاسن گوناگون است. از این رو، در بسیاری از کشورهای جهان بخصوص در کشورهای شمال قاره امریکا و کشورهای غرب اروپا، آیین نامه ها و ضوابط اجرایی در خصوص بدنه های سبز تدوین شده است و به صورت دستورالعمل اجباری در برخی شهرها لحاظ می گردد. حال آنکه در کلان شهرها فقدان این موضوع به روشنی ملموس است. دست یابی به مواردی چون؛ استتار، اختفاء و فریب، ذخیره سازی انرژی (مدیریت مصرف)، پایداری ساختمان ها، بهره گیری از نهایت زیبائی، فرم دهی و تغییر شکل، همسان سازی با محیط های اطراف، انعطاف پذیری در تغییر شکل، کنترل برخی پی آمد های طبیعی (سیل، روان آب ها و امثال آن)، حفظ محیط زیست، صیانت از آلودگی روان آب ها، بالا بردن سرانه فضای سبز، تعدیل فضای روانی جامعه، ایجاد عایق صوتی و گرمایی، بالا بردن عمر ایزولاسیون بام و نما، کاهش مصرف انرژی، بهره گیری از چرخه تولید مواد غذایی، تلطیف هوا (کاهش دی اکسید کربن و افزایش اکسیژن)، کنترل آسیب های ناشی از وزش طوفان و تگرگ و باران های سیل آسا و امثال آن، از جمله آورد هایی است که نتیجه اجرای بام ها و نما های سبز خواهد بود. در این مقاله مروری به معرفی انواع بدنه های سبز، جزئیات اجرایی و مزایای عمومی آن که بیش تر در حوزه پدافند نرم است و نیز مزایای اختصاصی آن در حوزه پدافند غیرعامل و نقش آن در کلان شهرها پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

بام سبز ، نمای سبز ، سبزینگی ، پایداری ، توسعه پایدار