ارزیابی تابآوری شهر ی: تحلیل چندمعیاری تهدیدات و تقویت زیرساخت های حیاتی با تاکید بر تهدیدات نوین در شهرهای ایران

تابآوری شهری بهعنوان مفهوم ی بن یادی ن در حوزه مدیریت بحران و برنامه ریزی شهری ، در شرایط کنونی که با تهد یدات پیچ یده و متنوع روبهرو هستی م، از اهم یت بسزایی برخوردار است. پژوهش حاضر بهمنظور بررس ی ابعاد مختلف تابآور ی شهری ، با تمرکز ویژه بر پدافند غیرعامل، به تحل ی ل تهدیدات موثر بر این تابآوری در موقع یتهای بحران پرداخته است. در این راستا، ضمن شناسایی و دستهبند ی تهدیدات سایبری، اقتصادی ، اجتماع ی و سیاسی، هدف اصلی تحقی ق اولوی تبند ی این تهدیدات و ارزیاب ی اثرات آنها بر ابعاد مختلف تاب آور ی شهر ی است. روششناسی این تحق ی ق ترک یبی از تحلیلهای کیفی و کم ی است که به واسطه آن به تحل یل دق یق تهدیدات و پ یامدهای آنها در ابعاد اقتصادی، کالبد ی، اجتماعی، محیطزیستی و مدیریتی-سیاسی پرداخته شده است. در بخش کیفی، تهدیدات و پیامدهای آنها با استفاده از روش های تحل ی ل محتوای تخصصی شناسایی گردیده، در حالیکه در بخش کمی، از تحلی لها ی چندمع یاری برای ارزیاب ی شدت تاث یرات و اولویتبندی تهدیدات بهره گرفته شده است. برا ی سنجش روابط بین تهدیدات و ابعاد تابآوری ، از ماتریس مقایسات زوجی استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان میدهد که تهدیدات سایبری، هستها ی و عملیات روانی، بهطور عمده بر تاب آوری شهری تاثیرگذار بوده و بهویژه در سی استگذار یهای شهر ی باید مورد توجه ویژه قرار گیرند. در نها یت، این تحق ی ق به ارائه چارچوب ی تحل یلی و راهکارهای اجرایی جهت تقویت تابآوری شهری در برابر بحرانها و تهد یدات نوین پرداخته و اهمی ت یکپارچگ ی و همافزایی در برنامه ریزیها ی شهر ی را تاکید مینماید.

کلیدواژه ها:

تابآوری ، توسعه ، بحران ، تحلیل چندمعیاری