ارزیابی عملکرد برآوردگرهای چگالی طیفی توان در شناسایی سیستم مبتنی بر انتقالپذیری

برآورد دقیق چگالی طیفی توان (PSD) از جنبههای کلیدی روشهای شناسایی سیستمی است که بر پایه انتقالپذیری بنا شدهاند. دقت تخمینگرهای PSD مستقیما بر اعتبار مشخصات دینامیکی شناساییشده تاثیر می گذارد. این مطالعه شش روش پریودوگرام، ولش، چندپوشی، بورگ، یول-واکر و کوواریانس را از نقطهنظر سوگیری، واریانس، وضوح فرکانسی و پیچیدگی محاسباتی مقایسه کرده است تا برایناساس تخمینگر مناسب برای اهداف شناسایی سیستم مبتنی بر انتقالپذیری انتخاب گردد. برای ارزیابی عملکرد این تکنیکها تواناییشان در تحلیل محتوای طیفی، برخورد با دادههای آلوده به نویز و به دام انداختن ویژگیهای ط ی فی تحت شرایط طول داده محدود با شبیهسازی عددی قاب برشی ۵ طبقه تحت تحریک زلزله کوبهبررسی میشود. نتایج نشان میدهد درحالیکه روش ولش تعادل ی بین کاهش نویز و افزایش وضوح ارائه میدهد، رویکرد بورک نیز با انتخاب مناسب مرتبه مدل، محلیسازی فرکانس مناسبتری را برای تحلی ل مودال فراهم میکند.

کلیدواژه ها:

شناسایی سیستم ، انتقالپذیری ، چگالی طیفی توان ، روش بورگ ، روش ولش ، روش چندپوشی