بررسی و ارزیابی مصالح معادن کوهی و رودخانه ای شهرستان ارومیه در مشخصات (رئولوژی، کارایی، دوام و مقاومت) بتن خودتراکم

باتوجه به اینکه بتن به عنوان یکی از اصلی ترین اجزای سازنده سازه های بتنی بوده و سالانه بیش از ۲۰ میلیارد تن، بتن در سرتاسر جهان تولید و استفاده می شود، برای ایجاد مقاومت و دوام سازه نیاز به بتنی دارای همگنی بالا و بدون جداشدگی ذرات سازنده آن است. ازاینرو بتنی با عنوان بتن خودتراکم توسط محققین ژاپنی تولید شده است که دارای روانی و کارایی بالا بوده و بدون نیاز به عمل ویبراتوری، توسط وزن خود متراکم می شود، و با حفظ پیوستگی اجزای آن، از میان آرماتورها عبور کرده و بتنی با همگنی بالا تولید می کند. این بتن با حذف عمل ویبره و همچنین کاهش زمان ساخت سازه باعث کاهش در هزینه های ساخت سازه می شود. ازاینرو باتوجه به ویژگی های منحصر به فرد این بتن، در این پژوهش به بررسی و ارزیابی مصالح معادن شهرستان ارومیه در خصوص یات بتن خودتراکم پرداخته شده، و با انجام آزمایشات بر روی سنگدانه ها در دو حالت بدون محدودیت سایز و محدودیت سایز به زیر ۱۹ میلیمتر، طرح اختلاط متناسب با نتایج آزمایشات ارائه شد؛ سپس آزمایشهای خودتراکمی بر روی بتن های ساخته شده انجام شد. در آخر با مقایسه نتایج به دست آمده به این نتیجه رسیده شد که بتن ساخته شده با مصالح معدن نازلوچای در شرایط محدودیت سایز به زیر ۱۹ میلیمتر، مناسب خودتراکمی بوده و بدترین مصالح نیز برای معدن شهرچایی می باشد که مناسب بتن خودتراکم نمی باشد.

کلیدواژه ها:

بتن خودتراکم ، دوام ، رئولوژی ، شهرستان ارومیه ، مقاومت