عفونت های چشمی ناشی از Chlamydia felis: نگاهی بین گونه ای به تظاهرات بالینی، بینش ژنومی و انتقال زئونوز

عفونت های چشمی ناشی از Chlamydia felis به عنوان یک عامل نوظهور در حوزه های دامپزشکی و سلامت عمومی، به ویژه در مناطق شهری و مراکز نگهداری متراکم حیوانات، اهمیت فزاینده ای یافته اند. این باکتری گرم منفی و داخل سلولی اجباری، عامل اصلی کنژنکتیویت باکتریایی در گربه هاست و به دلیل ویژگی های زئونوز، قابلیت انتقال به انسان را نیز دارد. این مرور نظام مند با تحلیل شواهد اپیدمیولوژیک، مولکولی و بالینی، نشان می دهد که شیوع این عفونت در شرایط پرتراکم و استرس زا بالاست و عواملی مانند بهداشت نامناسب و تراکم جمعیتی در افزایش آن موثرند. از نظر مولکولی، وجود سیستم ترشحی نوع سوم (T۳SS) و پروتئین های ویرولانسی مانند ompA در پایداری و تهاجم باکتری نقش دارند. تنوع ژنتیکی میان ایزوله ها نیز با ویرولانس و مقاومت آنتی بیوتیکی مرتبط است. در سطح بالینی، علائم چشمی در گربه ها شدید و در انسان اغلب غیراختصاصی هستند. مقاومت فزاینده نسبت به آنتی بیوتیک های رایج، نیاز به توسعه راهکارهای تشخیصی و درمانی نوین را برجسته می سازد. در نهایت، اتخاذ رویکرد «سلامت واحد» با مشارکت چندرشته ای، کلید مدیریت موثر این پاتوژن محسوب می شود.

کلیدواژه ها:

Chlamydia felis ، عفونت چشمی گربه ، انتقال زئونوز ، مقاومت آنتی بیوتیکی ، سلامت واحد