روش های ارزیابی چرخه عمر مصالح ساختمانی با استفاده از چارچوب ارزیابی دایره ای و جایگزین های تجدیدپذیر

مقدمه: به دلیل افزایش نگرانی های زیست محیطی، کاهش نرخ مصرف انرژی و تاثیرات مخرب محیط زیستی در صنعت ساخت، به یکی از اولویت های طراحی و اجرا در صنعت معماری، مهندسی و ساخت تبدیل شده است. ارزیابی چرخه عمر منابع انرژی های تجدید پذیر یک عامل کلیدی در توسعه پایدار کشورها به شمار می رود. انجام ارزیابی چرخه عمر سیستم های انرژی تجدید پذیر مبتنی بر شرایط محلی این منابع است. بنابراین یک منبع انرژی به علت تغییرات منابع در دسترس، آب و هوا، محیط زیست، شرایط اقتصادی و اجتماعی، سیاست و غیره نمی تواند گزینه توسعه پایدار برای تمام مناطق جغرافیایی باشد. بنابراین ارزیابی چرخه عمر را می توان به عنوان ابزار تشخیص امکان توسعه پایدار منابع انرژی های مختلف و موقعیت های مختلف استفاده کرد.

مواد و روش ها: در این تحقیق چرخه عمر مصالح ساختمانی با استفاده از چارچوب ارزیابی دایره ای و جایگزین های تجدیدپذیر بررسی شد. این تحقیق با هدف بررسی فاکتورهای اثرگذار در چرخه عمر ساختمان انجام گردید. با بررسی ادبیات موضوع عوامل تاثیر گذار بر چرخه عمر مصالح به چهار دسته عوامل زیست محیطی، عوامل اقتصادی، عوامل فنی و اجتماعی تقسیم شد. برای بررسی عوامل مد نظر در تحلیل چرخه عمر مصالح از نمونه آماری شامل ۱۰۰ نفر استفاده و به کمک پرسشنامه این عوامل مورد ارزیابی و سنجش قرار گرفت. به کمک تحلیل آماری نرمال بودن توزیع داده ها بررسی شد و به وسیله آزمون t فرضیات تحقیق بررسی شد.

نتایج و بحث: نتایج این تحقیق نشان داد به کارگیری مصالح مناسب سبب کاهش مصرف انرژی در ساختمان می گردد و جایگزین های تجدیدپذیر به میزان قابل توجهی از اتلاف انرژی جلوگیری می کند اما نقش اطلاعات استاندارد در خصوص مصالح قابل بازیافت در چرخه عمر آن ها به اثبات نرسید. از بین عوامل مورد بررسی، عامل زیست محیطی با وزن ۳۹۸/۰ از بیش ترین اهمیت برخوردار بوده و عوامل اقتصادی، فنی و اجتماعی، به ترتیب با اوزان ۲۶۴/۰، ۲۰۳/۰ و ۱۳۵/۰ در درجه اهمیت های بعدی قرار گرفته اند.

نتیجه گیری: با توجه به اولویت های پایداری در ایران، ارائه رویکردی به منظور بهینه سازی مصرف آب در مراحل مختلف چرخه عمر ساختمان و بخصوص مرحله عملیاتی برای رسیدن به یک راه حل پایداری در طراحی ساختمان، کمک بسیاری خواهد کرد. ارزیابی اثرات زیست ‍محیطی و اقتصادی چرخه عمر پروژه و ادغام ارزیابی چرخه عمر با مدل سازی اطلاعات ساختمان نیز از دیگر راهکارهایی است که می تواند به بهبود چرخه عمر مصالح کمک کند. تدوین سند و استاندارد جامع ارزیابی ساختمان با توجه به ابزارهای بین المللی ارزیابی ساختمان های پایدار، با در نظر گرفتن چرخه عمر و مسائل مربوط به پایداری اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی در مورد ساختمان های مسکونی ایران نیز از دیگر مواردی است که سبب ارتقاء وضعیت چرخه عمر مصالح و بهبود وضعیت زیست محیطی آن می شود.

کلیدواژه ها:

چرخه عمر مصالح ساختمانی ، چارچوب ارزیابی دایره ای ، جایگزین های تجدیدپذیر