یادگیری فعال و کاهش ناتوانی های تحصیلی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش حافظه فعال بر بهبود مهارت های تحصیلی دانش آموزان با ناتوانی های یادگیری خاص انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری در مراکز آموزشی شهر کرمانشاه در سال تحصیلی ۱۳۹۸-۱۳۹۷ بود که از میان آن ها ۳۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه مشکلات یادگیری کلورادو و آزمون برج لندن بود. گروه آزمایش در جلسات آموزش حافظه فعال شرکت کردند، در حالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. داده های گردآوری شده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که آموزش حافظه فعال به طور معناداری موجب بهبود مهارت های خواندن، برنامه ریزی و سازماندهی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شده است. این یافته ها نشان می دهد که مداخلات مبتنی بر تقویت حافظه فعال می تواند به عنوان روشی موثر در کاهش ناتوانی های تحصیلی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

یادگیری فعال ، ناتوانایی تحصیلی ، دانش آموزان ، مدرسه.