الگوی به کارگیری از قومیت ها و مذاهب گوناگون در حکمرانی کشور

این پژوهش به بررسی مدل به کارگیری نخبگان از قومیت ها و مذاهب مختلف در ساختار حکمرانی ایران با هدف تقویت انسجام ملی و بهرهوری در حکمرانی پرداخته است. با استفاده از روش مصاحبه با خبرگان، اقدام به شناخت متغیرها و عوامل شده است. براساس مصاحبه های ورگرفته از خبرگان با استفاده از نرم افزار MaxQDA. متغیرهای ورگرفته انجام شدمتغیرهای کلیدی شناسایی شدند که شامل ایجاد قوانین جامع و شفاف، تقویت مشارکت اجتماعی و فرهنگی، ایجاد نهادهای نظارتی مستقل، توسعه برنامه های آموزشی و مهارتی، و حمایت از فرایندهای دیالوگ و گفتگو بین گروهی هستند. نتایج نشان می دهد که پیاده سازی این متغیرها در قالب یک استراتژی چندفرهنگی می تواند به افزایش انسجام ملی و بهبود کارایی در حکمرانی منجر شود.

کلیدواژه ها:

نخبگان ، قومیت ها و مذاهب ، انسجام ملی ، حکمرانی چندفرهنگی ، مشارکت اجتماعی