تحلیل جامع ید امانی مستودع با نگاه به ماده ۶۱۷ قانون مدنی ایران: مطالعه تطب یقی در حقوق موضعه و رویه قضایی با تاکید بر مبانی فقهی و دکترین حقوقی

ماده ۶۱۷ قانون مدنی ایران به عنوان یکی از مهمترین مواد مربوط به مسئولیت مدنی امین در عقد ودیعه، محدودیتهای تصرفی امین را مشخص می کند. لذا هدف از انجام این پژوهش تحلیل جامع ید امانی مستودع با نگاه به ماده ۶۱۷ قانون مدنی ایران: مطالعه تطبیقی در حقوق موضعه و رویه قضایی با تاکید بر مبانی فقهی و دکترین حقوقی بود. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی و با بررسی منابع کتابخانه ای شامل متون فقهی، قوانین مدنی، آرای قضایی و دیدگاه های حقوقدانان برجسته همچون دکتر کاتوزیان و دکتر شهیدی، به تحلیل جامع این ماده پرداخته است. یافته ها نشان می دهد که علیرغم صراحت ظاهری ماده، ابهامات عمیقی در مفاهیم کلیدی مانند "جهت حفاظت"، "تصرف" و "اجازه ضمنی" وجود دارد که منجر به اختلاف نظر در دکترین و رویه قضایی شده است. بررسی تطبیقی با نظام های حقوقی دیگر نشان می دهد که حقوق ایران در این زمینه رویکردی میانه ای بین حقوق فرانسه و فقه امامیه اتخاذ کرده است. این مقاله با نقد دیدگاه های موجود، پیشنهاداتی برای اصلاح ماده و ایجاد وحدت رویه قضایی ارائه می دهد. نتایج پژوهش می تواند برای قانونگذاران، قضات و حقوقدانان در تفسیر و اجرای بهتر این ماده راهگشا باشد.

کلیدواژه ها:

ماده ۶۱۷ قانون مدنی ، عقد ودیعه ، مسئولیت امین ، اجازه ضمنی ، تصرفات حفاظتی