تعامل بین صفات شخصیت ی و استفاده از هوش مصنوعی در تصمیم گیری های روزمره

رشد سریع فناوریهای هوش مصنوعی (AI) در زندگی روزمره، تحولات عمیقی در شیوه تصمیم گیری انسان ها ایجاد کرده است. از سیستمهای توصیه گر و دستیارهای صوتی گرفته تا اپلیکیشن های هوشمند سلامت و یادگیری، کاربردهای متنوع AI مستقیما با فرآیندهای شناختی و انتخاب های فردی کاربران در ارتباط قرار گرفته اند. با این حال، نحوه تعامل افراد با این فناوری ها یکسان نیست و تحت تاثیر عوامل روان شناختی گوناگون قرار دارد. این پژوهش با هدف بررسی تعامل میان صفات شخصیتی و استفاده از هوش مصنوعی در تصمیم گیری های روزمره انجام شده است. چارچوب نظری تحقیق بر مدل پنج عاملی شخصیت (NEO-FFI) استوار است و پنج بعد اصلی برون گرایی، گشودگی به تجربه، وظیفه شناسی، توافق پذیری و روان رنجوری را در ارتباط با الگوهای کاربرد AI بررسی می کند. روش تحقیق از نوع کمی-توصیفی با رویکرد همبستگی است و داده ها از طریق پرسشنامه استاندارد و ابزار محقق ساخته گردآوری شده اند. جامعه آماری شامل ۰۵۴ کاربر فعال فناوریهای هوشمند در بازه سنی ۸۱ تا ۵۵ سال بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده های گردآوری شده در پنج حوزه اصلی کاربرد AI شامل خرید، مدیریت زمان، سلامت، آموزش و تعامل اجتماعی بررسی شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری مناسب انجام شد و یافته ها نشاندهنده وجود ارتباط معنادار میان صفات شخصیتی و الگوهای استفاده از هوش مصنوعی بودند. این نتایج می توانند در طراحی سیستمهای هوشمند شخصی سازی شده و توسعه فناوریهای سازگار با ویژگیهای روان شناختی کاربران مورد استفاده قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، صفات شخصیتی ، مدل پنج عاملی شخصیت ، تصمیم گیری روزمره ، تعامل انسان و فناوری