بررسی مشکل لکنت زبان دانش آموزی

لکنت زبان مشکلی گفتاری حرکتی است که به دلیل ناشناخته ای به وجود می آید و علت دقیق و مشخصی ندارد. می توان گفت که تربیت بد، اضطراب، کم هوشی و ... در بروز آن تاثیر ندارد. فراوانی ابتلا به لکنت در پسران نسبت به دختران سه به یک است و با افزایش سن، این عدم تناسب افزایش می یابد. دلیل بروز لکنت زبان در کودکان، تا کنون به طور دقیقی روشن نشده است. اما آنچه تا حدودی مشخص است، آن است که لکنت نمی تواند علت واحدی داشته باشد؛ بلکه همواره معلول علت بدنی، عاطفی، ژنتیکی، اجتماعی و یا ترکیب این عوامل است. بسیاری از افرادی که لکنت زبان دارند دچار بعضی از ناراحتی های عصبی و ناسازگاری های اجتماعی هستند. اما تشخیص این که آیا این گونه ناراحتی های روانی علت لکنت زبان است و یا لکنت خود حاصل حالت و فشارهای ناشی از اختلالات روانی است، بسیار مشکل است. در بعضی از مواقع لکنت زبان ممکن است حاصل نارسایی ها و اختلالات دستگاه عصبی باشد و یا در مواردی نیز لکنت زبان از زمان کودکی در اثر بعضی ناهنجاری های خفیف فیزیولوژیکی پدید می آید. در این پژوهش به بررسی لکنت در دانش آموزان و عوامل ایجاد و تشدید آن و نقش معلم و اولیا در بهبود آن می پردازیم. نکته قابل توجه در مورد لکنت زبان دانش آموزان این است که این عارضه شاید مادرزادی و یا اکتسابی باشد ولی در نهایت قابل درمان است و مستلزم پیگیری و توجه مداوم می باشد.

کلیدواژه ها:

لکنت ، زبان ، دانش آموز ، معلم ، اولیا