پیش بینی طلاق عاطفی بر اساس خود پنداره جنسی، ناگویی هیجانی و صمیمیت زناشویی در زنان دارای وسواس شستشو

هدف پژوهش حاضر، پیش بینی طلاق عاطفی بر اساس خود پنداره جنسی، ناگویی هیجانی و صمیمیت زناشویی در زنان دارای وسواس شستشو مراجعه کننده به مراکز خدمات روان شناختی و مشاوره شهر اصفهان بود. طرح پژوهش حاضر، توصیفی از نوع پیشبینی بود. جامعه پژوهش حاضر شامل تمامی زنان مبتلا به وسواس شستشو مراجعه کننده به مراکز خدمات روان شناختی و مشاوره شهر اصفهان است که از میان آن ها ۲۰۱ نفر بر اساس جدول کرجسی و مورگان به روش هدفمند و بر اساس مالک های ورود و خروج انتخاب شدند و به پرسشنامه های طلاق عاطفی (یانگ)، پرسشنامه خود پنداره جنسی (اسنل)، پرسشنامه ناگویی هیجانی (تورنتو) و پرسشنامه صمیمیت زناشویی (واکر و تامپسون) پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از روش های آماری ضریب گشتاوری پیرسون و رگرسیون چندگانه و نرم افزار ۲۷- SPSS استفاده شد. نتایج آزمون همبستگی نشان داد بین ناگویی هیجانی با طلاق عاطفی همبستگی مثبت معناداری و بین خودپنداره جنسی و صمیمیت زناشویی و با طلاق عاطفی همبستگی منفی معناداری وجود دارد. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد خود پنداره جنسی، ناگویی هیجانی و صممیت زناشویی قادر به پیش بینی معنادار طلاق عاطفی در زنان دارای وسواس شستشو مراجعه کننده به مراکز خدمات روان شناختی و مشاوره شهر اصفهان بودند.

کلیدواژه ها:

طلاق عاطفی ، خودپنداره جنسی ، ناگویی هیجانی ، صمیمیت زناشویی ، وسواس شستشو