معماری نوین برنامه ریزی درسی بر پایه یادگیری ترکیبی: تلفیق مدلهای شناختی و یادگیری هیبریدی در آموزش فردمحور

یادگیری ترکیبی (Blended Learning) به عنوان یک رویکرد نوین در آموزش، به طور موثر ارتباط میان روشهای سنتی و فناوریهای دیجیتال را برقرار می کند. این مقاله چارچوبی برای ادغام مدل های شناختی با یادگیری ترکیبی ارائه می دهد. در این راستا، نقش فناوری های نوین مانند هوش مصنوعی و تحلیل داده ها در شخصی سازی آموزش بررسی شده است. همچنین، پیشنهاداتی برای بهبود زیرساخت های آموزشی و کاهش شکاف دیجیتال ارائه می شود. همچنین، با تحلیل نمونه های عملی از کشورهای مختلف همچون هند، سنگاپور و آلمان، نشان داده می شود که ادغام علوم شناختی با روشهای هیبریدی می تواند به بهبود کیفیت تدریس و تحقق عدالت آموزشی منجر شود. این مقاله علاوه بر بررسی مزایا، چالش هایی مانند نابرابری دیجیتال و مشکلات فرهنگی و اخلاقی مرتبط با داده ها را نیز مورد بحث قرار می دهد. در پایان، پیشنهاداتی برای توسعه پلتفرم های بومی و آموزش مربیان در این زمینه ارائه می شود.

کلیدواژه ها:

یادگیری ترکیبی ، مدلهای شناختی ، یادگیری هیبریدی ، آموزش فردمحور ، هوش مصنوعی ، سیستم های مدیریت یادگیری (LMS) ، تحلیل داده ها ، عدالت آموزشی ، شخصی سازی آموزش ، چالش های آموزشی