پیش بینی امید بر پایه تفکر وجودی و سبک مقابله اسلامی در بیماران مبتلا به سرطان مراجعه کننده به مراکز درمانی استان یزد

روحیه امیدوارانه از عوامل بسیار مهم و از اناصر ضروری در بیماران سرطانی است که اثرات زیادی بر سازگاری بیماران با شرایط زندگی، به خصوص در زمان درد و محرومیت دارد. امید می تواند در افزایش سلامت عمومی بیماران سرطانی سهم به سزایی داشته و در مراحل مختلف بیماری تاثیرگذار باشد. لذا هدف از پژوهش حاضر، پیش بینی امید بر پایه تفکر وجودی و سبک مقابله اسلامی در بیماران مبتلا به سرطان مراجعه کننده به مراکز درمانی استان یزد، بود. جامعه مورد مطالعه این پژوهش شامل ۲۰۰ مبتلای سرطان شهر یزد در سال ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بودند که ۱۳۱ نفر از بیماران، به عنوان نمونه آماری به روش در دسترس انتخاب گردیدند. روش پژوهش از نوع توصیفی_همبستگی بود. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه امید خلیلیان شلمزاری و همکارانش (۱۳۹۲)، تفکر وجودی شرر (۲۰۰۶) و سبک مقابله اسلامی احتشام زاده (۱۳۸۸) بوده است به منظور تجزیه و تحلیل دادهها و آزمون فرضیه ها از همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد تفکر وجودی و سبک مقابله اسلامی به صورت مثبت و معنادار قادر به پیش بینی امید در بیماران هستند. در مورد ابعاد سبک مقابله اسلامی نیز راهبرد شناختی، رفتاری و عاطفی توانسته اند امید را در بیماران به صورت مثبت و معنادار پیش بینی نمایند (p<۰.۰۵). همچنین این متغیرها در مجموع R۲=۰.۴۰ از میزان امید را پیش بینی می نمایند. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد تفکر وجودی با امید رابطه مثبت و معناداری داشته اند. همچنین راهبرد شناختی، رفتاری و عاطفی و سبک مقابله اسلامی با امید در بیماران رابطه مثبت و معناداری داشته اند.

کلیدواژه ها:

امید ، تفکر وجودی ، سبک مقابله اسلامی ، سرطان