تاثیر هوش مصنوعی بر مسئولیت پذیری اجتماعی دانش آموزان

در دهه های اخیر، پیشرفت های فناورانه و ظهور هوش مصنوعی (AI)، به ویژه در حوزه آموزش، ساختارها و فرآیندهای آموزشی را به طرز چشمگیری دگرگون کرده اند. در حالی که فناوری های پیشین بر تسهیل دسترسی به منابع آموزشی تمرکز داشتند، هوش مصنوعی پا را فراتر نهاده و امکان شخصی سازی، تحلیل رفتار یادگیرنده، و بهینه سازی فرایندهای یاددهی-یادگیری را فراهم آورده است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر هوش مصنوعی بر مسئولیت پذیری اجتماعی دانش آموزان است. این مطالعه با روش مروری نظام مند و تحلیل محتوای منابع علمی مرتبط انجام گرفت. در این راستا، منابع پژوهشی منتشرشده بین سال های ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۴ تحلیل و یافته ها در پنج محور اصلی دسته بندی شدند. نتایج تحقیق نشان داد که هوش مصنوعی، در صورت طراحی صحیح، می تواند از طریق شخصی سازی فرآیند یادگیری، کاهش نابرابری آموزشی، و تقویت مهارت های اجتماعی، نقش مهمی در ارتقای مسئولیت پذیری اجتماعی ایفا کند. همچنین، مشخص شد که استفاده غیرهدفمند از فناوری می تواند موجب تعمیق تبعیض، تضعیف تعامل انسانی و بروز چالش های اخلاقی شود. در نتیجه، استفاده موثر از هوش مصنوعی مستلزم راهبری معلمان، اصلاح برنامه های درسی، توسعه زیرساخت های فناورانه، و نظارت فرهنگی و اخلاقی بر سیستم های هوشمند است. پیشنهادهایی نیز برای مدیران و معلمان جهت بهره برداری هدفمند از فناوری در تربیت شهروندان مسئول ارائه شد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، عدالت آموزشی ، مسئولیت پذیری اجتماعی ، دانش آموزان