معیاری جدید برای بهبود درک کد منبع قابل استفاده در الگوریتم های خوشه بندی نرم افزار

در دنیای نرم افزار، توسعه دهنگان فقط کد منبع سامانه نرم افزاری را جهت توسعه و افزودن نیازمندی های جدید را در اختیار دارند. کد منبع یک نرم افزار برای توسعه دهندگانی که در طراحی آن مشارکتی نداشته اند، ممکن است به راحتی قابل فهم نباشد. برای قابل فهم بودن یک سامانه نرم افزاری لازم است که معماری آن استخراج گردد. خوشه بندی نرم افزار از جمله روش هایی است که می تواند در فهم بهتر و کشف معماری اولیه آن به ما کمک کند. در این مقاله با درنظر گرفتن جریان کنترل برنامه، یک معیار ارائه خواهیم داد که اگر الگوریتم های موجود علاوه بر موارد گفته شده این موارد را در نظر بگیرند، می توانند خوشه هایی ایجاد کنند که فهم آن را توسط توسعه دهندگان آسان نماید. این معیار با عنوان کاهش توزیع شدگی یال های ورودی و خروجی بیان خواهد شد که میزان اتصالات ورودی ها و خروجی های روی هر خوشه را در نظر می گیرد. به طور شهودی و با مثال های مختلف درستی این معیارها را نشان خواهیم داد.

کلیدواژه ها:

خوشه بندی ، موجودیت ، روابط بین خوشه ها ، اتصالات ، ورودی و خروجی های خوشه بندی