تاثیر آموزش مجازی بر سبک زندگی سالم زنان باردار: یک مطالعه تجربی براساس تئوری خودکارآمدی بندورا
محل انتشار: فصلنامه پزشکی نوید نو، دوره: 27، شماره: 92
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 26
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_NNJ-27-92_004
تاریخ نمایه سازی: 9 تیر 1404
چکیده مقاله:
مقدمه و هدف: اتخاذ سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت، استراتژی مهمی برای دستیابی به پیامدهای مطلوب بارداری و موثر بر سلامت آینده مادر و فرزند اوست. آموزش مجازی نوعی از آموزش از راه دور بوده که فضای مجازی بستر یادگیری و یاددهی آن می باشد. به کار گیری آموزش مجازی مزایای زیادی دارد؛ لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش مجازی سبک زندگی بر اساس تئوری خود کارآمدی بندورا در زنان باردار انجام شده است.مواد و روش ها: این مطالعه نیمه تجربی در سال ۱۳۹۹ بر روی ۹۰ زن باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشت شهرستان فردوس انجام شد.زنان دارای معیارهای ورود با تخصیص تصادفی ساده در دو گروه مداخله و شاهد قرار گرفته که گروه مداخله، آموزش مجازی سبک زندگی بر اساس تئوری خود کارآمدی بندورا در طول ۴ هفته به صورت دو بار در هفته در مرکز بهداشت دریافت نمودند و گروه شاهد نیز مراقبت های روتین را دریافت کردند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های مشخصات دموگرافیک و سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت والکر استفاده شد که قبل، بلافاصله بعد و یک ماه بعد از مداخله تکمیل شدند. تحلیل نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه۲۰ انجام گردید.یافته ها: نمره سبک زندگی قبل از مداخله درگروه مداخله (۱۰/۶۰± ۹۳/۱۱) و در گروه شاهد (۹/۲۹ ± ۹۴/۹۳) بود که تفاوت معنی داری نداشتند (۰/۳۸=p ). نمره سبک زندگی بلافاصله بعد از مداخله و یک ماه بعد از مداخله در گروه مداخله نسبت به گروه شاهد افزایش معنی داری داشت(۰/۰۰۱>P) .نتیجه گیری: آموزش مجازی سبک زندگی بر اساس تئوری خود کارآمدی باعث تاثیرات مثبت در سبک زندگی زنان باردار شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم مختاری سه قلعه
کارشناس ارشد پرستاری سلامت جامعه، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران
حمیده حسینی
مربی، گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایرا
مرضیه ترشیزی
مربی، گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :