سنجش اثرات فشار توسعه بر تاب آوری کالبدی شهرهای ساحلی با تاکید بر معیارهای اکولوژیکی (نمونه موردی: شهر بابلسر)

توجه به معیارهای تاب آوری کالبدی در ارزیابی اثرات توسعه شهری می تواند علاوه بر حل مشکلات توزیع نامتناسب فضا، مسکن و خدمات، در سازمان دهی مناسب فضای شهری موثر باشد و از تغییر وسیع کاربری های مولد و تهدید محیط زیست ساحلی این شهرها جلوگیری نماید. این پژوهش، به سنجش اثرات فشار توسعه بر تاب آوری کالبدی شهر ساحلی بابلسر با تاکید بر معیارهای اکولوژیکی پرداخته است. روش مطالعه حاضر ازنظر هدف، کاربردی و ازنظر ماهیت توصیفی - تحلیلی و میدانی است. جامعه آماری در این پژوهش شامل کارشناسان دستگاه های اجرایی و شهروندان شهر بابلسر بوده که بر اساس فرمول کوکران حجم نمونه به تعداد ۲۷۳ نفر شهروند و ۴۸ کارشناس تعیین گردیده است. روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و پیمایشی و روش تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون تی تک نمونه ای، آزمون فیشر، ضریب کرامر و مدل سازی ساختاری) در قالب نرم افزار SPSS - pls و مدل soar انجام شد. نتایج پژوهش حاکی از آن است در روند توسعه شهری بابلسر تاثیر فشار توسعه بر مولفه های اکولوژیکی، بیشترین اثرگذاری بر زیستگاه و حیات وحش و تغییر چشم انداز طبیعی است. در خصوص میزان آگاهی و عملکرد مدیریت شهری در کاهش تاثیر فشار توسعه بر تاب آوری کالبدی، از نگاه شهروندان، بیشترین عملکرد در حوزه ایجاد سازگاری بین منافع حاصل از انواع فعالیت های اقتصادی، عدم تمرکز فعالیت های انسانی در حوزه های اکوتوریسم، صنعت شیلات، بازرگانی و خدماتی است. بر اساس نظرات کارشناسان بیشترین عملکرد مدیریت شهری در حوزه توسعه دسترسی عمومی به ساحل و کمترین عملکرد آن ها در حوزه جلوگیری از تغییر و تخریب اراضی حاصلخیز است. بر اساس مدل سازی ساختاری، با توجه به معیارهای اکولوژیکی، فشار توسعه تا حد زیادی بر کاهش تاب آوری کالبدی شهر ساحلی بابلسر تاثیر داشته است.

کلیدواژه ها:

اثرات فشار توسعه ، تاب آوری کالبدی ، معیارهای اکولوژیکی ، مدل soar ، شهر بابلسر