نقش فرهنگ و رسانه های نوین در جنگ ترکیبی در عصر پسا حقیقت

مفهوم جنگ ترکیبی از جنگ جهانی دوم توسط اندیشمندان علوم سیاسی و ارتباطات همواره استفاده شده و با تغییر ابزارهای جنگی و ارتباطی دچار تغییر و تحول شده است. منظور از این مفهوم در جنگ جهانی دوم، ترکیب نیروی دریایی، زمینی و هوایی بوده است. امروزه در دنیایی رسانه ای شده و جهانی شده، میدان نبردها و درگیری ها به دلیل ظهور ابزارهای ارتباطی و جنگی جدید عوض شده است. بخش عمده درگیری ها در فضای رسانه ای و در دنیای مجازی در قالب تهاجم فرهنگی توسط ابزارهایی با عنوان رسانه های نوین صورت می گیرد. جنگ ترکیبی با ظهور و توسعه رسانه های نوین در عصر پسا حقیقت روز به روز پیچیده تر می شود. بنابراین، این مقاله در چهارچوب «نظریه صدا» به روش مطالعه اسنادی و با هدف بررسی جایگاه فرهنگ و رسانه های جدید در جنگ هیبریدی تلاش می کند به این پرسش پاسخ دهد که فرهنگ و رسانه های جدید در جنگ هیبریدی در عصر پسا حقیقت چه نقشی ایفا می کنند و رسانه های جدید چگونه حقیقت را برساخته می کنند؟ یافته-های تحقیق حاکی از این است که ظهور دوره ای تحت عنوان پسا حقیقت با استفاده از ابزارهای اطلاع رسانی متعدد و تولید و ارائه روایت های متعدد و متنوع در بستر فرهنگ، نه تنها مرجعیت فرهنگ ملی و بومی و رسانه های رسمی را از بین برده، بلکه شرایط اجرای جنگ های هیبریدی را آسان تر کرده و زمینه را برای مداخله و تهاجم فرهنگی فراهم کرده است.

کلیدواژه ها:

رسانه های نوین ، جنگ هیبریدی ، پسا حقیقت ، نظریه صدا ، فرهنگ ایران