تحلیل گفتمان های هنر مدرن و معاصر در پاکستان :از تاسیس این کشور تا دوره معاصر

در مقاله حاضر به مهم ترین تحولات هنر مدرن و معاصر پاکستان پرداخته شده و این پرسش ها دنبال گردیده که چگونه هنرمندان این کشور در فراز و فرود تحولات سیاسی، مدرنیته را تجربه کردند؟ چگونه آثاری در تلفیق هنر بومی و هنر مدرن پدید آوردند و بدین صورت تلاش کرده اند مدرنیته بومی را در هنر پاکستانی شکل دهند. هنر پاکستان از یک سو در پیوند با آموزه های شرقی، هندو و بودا، از سویی دیگر در پیوند با آموزه های اسلام و امروزه در پیوند با مولفه های هنر مدرن و غربی است. از این رو در مدت نه چندان طولانی شکل گرفتن این کشور جریان های هنری پرفراز و نشیبی تجربه شده است. در این مقاله با در پیش گرفتن رویکرد روش شناختی تحلیل گفتمان به درهم تنیدگی تحولات سیاسی و جریان های هنری می پردازیم. یافته های پژوهش شش گفتمان موثر بر روند تحولات هنر مدرن و معاصر پاکستان را مورد بحث قرار می دهد: (۱) گفتمان هنر شرقی گرا و میراث هنر مینیاتور و مکتب بنگال، (۲) گفتمان ملی گرا و شکل گیری مکتب لاهور پس از استقلال پاکستان، (۳) درهم تنیدگی گفتمان هنر دینی با  فرمالیسم هنری و شکل گیری خوشنویسی مدرن، (۴) گفتمان میراث و بازگشت به مینیاتور، (۵) گفتمان معاصریت و تلفیق مینیاتور با مضامین انتقادی و سیاسی. جریان هنر معاصر پاکستان بیش از گذشته مورد توجه بازار هنر خاورمیانه و جنوب غرب آسیا است و هنرمندان بیشتری در حال توسعه هنر معاصر پاکستان هستند.

کلیدواژه ها:

هنر مدرن پاکستان ، هنر معاصر پاکستان ، مدرنیته بومی ، مینیاتور ، پاکستان