فرصت های جدید هوش مصنوعی برای احساس تعلق به محیط یادگیری در دانش آموزان ابتدایی

در دنیای امروز، رشد فزاینده فناوری های دیجیتال و گسترش زیرساخت های فناورانه، دگرگونی شگرفی در حوزه آموزش و پرورش ایجاد کرده است. مدارس ابتدایی به عنوان نخستین فضاهای نهادینه سازی یادگیری، بیش از هر زمان دیگری با امکانات و فرصت های نوین مواجه شده اند که بتوانند بستر مناسب برای رشد همه جانبه دانش آموزان را فراهم آورند. هدف پژوهش حاضر بررسی فرصت های نوین هوش مصنوعی برای تقویت احساس تعلق دانش آموزان ابتدایی به محیط یادگیری و تبیین الزامات بهره برداری اخلاقی از این فناوری بود. روش تحقیق، مرور نظام مند منابع علمی داخلی و خارجی با تمرکز بر شناسایی نقش هوش مصنوعی در ابعاد عاطفی، اجتماعی و روان شناختی تجربه مدرسه تدوین گردید. یافته ها نشان داد بهره گیری هدفمند از سامانه های هوشمند، موجب شخصی سازی فرآیند یادگیری، بهبود بازخورد، تشخیص و حمایت از نیازهای عاطفی دانش آموزان، افزایش مشارکت گروهی، ارتقای عدالت آموزشی و کاهش فاصله تعلق میان گروه ها می شود. در عین حال، رعایت الزامات اخلاقی و رفع چالش های زیرساختی برای بهره برداری پایدار حیاتی است. نتیجه گیری بر اهمیت آموزش حرفه ای معلمان، توسعه زیرساخت های امن، و طراحی سیاست های داده محور برای تقویت پیوند مثبت و پایدار دانش آموزان با محیط مدرسه تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، احساس تعلق ، مدارس ابتدایی ، یادگیری شخصی سازی شده.