تدوین چارچوب ارزیابی اقتصاد دانش ­بنیان در سیستم ورزش ایران و تحلیل شکاف توسعه براساس آن

هدف این پژوهش، تدوین چارچوب ارزیابی اقتصاد دانش­بنیان در ورزش ایران و تحلیل شکاف توسعه براساس آن بود. روش تحقیق از نوع آمیخته کیفی (اکتشافی- تطبیقی) و کمی (توصیفی-پیمایشی) بود. جامعه آماری شامل دو بخش منابع انسانی (اساتید، مدیران و...) و منابع اطلاعاتی (اسناد، مقالات و...) مرتبط با موضوع پژوهش انتخاب شد. نمونه آماری به تعداد قابل کفایت (اشباع نظری و توافق خبرگان) و به روش هدفمند انتخاب شد (۳۲ نفر و ۹۲ سند). ابزار پژوهش، مطالعه کتابخانه­ای نظام مند، مصاحبه ساختارمند و تکنیک دلفی بود. روایی کلی پژوهش براساس روایی محتوای ابزار گردآوری، هدفمندی انتخاب نمونه و توافق بین خبرگان ارزیابی و تایید شد. از روش­های چارچوب­بندی مفهومی، تطبیقی و آمار توصیفی برای تحلیل داده­ها استفاده شد. براساس نتایج، ۷۶ شاخص گزینش شده در ۱۴ منظر چارچوب­بندی شدند: نظام نوآوری، ساختار­های دانش محور، مدیریت دانش، تامین مالی، زیرساخت، آموزش و رویدادها، رژیم نهادی، عملکرد دانشی، فضای کسب وکار، فعالیت­های بین­ المللی، سرمایه انسانی، جامعه دیجیتال، شبکه اطلاعاتی و مدیریت چالش­ها (به ترتیب سهم امتیاز). مقایسه وضعیت موجود منظرها با وزن پیش­فرض آن­ها نشان داد که شکاف زیادی در توسعه اقتصاد دانش­بنیان ورزش وجود دارد (نظام نوآوری بیشترین و جامعه دیجیتال کمترین). براساس یافته­ها می­توان گفت که چارچوب ارائه شده در این پژوهش از جامعیت و انعطاف مناسبی برخوردار است؛ ازاین رو می­تواند هم ظرفیت­های گوناگون اکوسیستم اقتصاد دانش­بنیان ورزش را پوشش دهد و هم کمبود اطلاعات محیطی بازار علم و فناوری ورزش کشور را تعدیل کند.

کلیدواژه ها:

اقتصاد دانش &shy ، بنیان ، صنعت ورزش ، توسعه دانش&zwnj ، بنیان ، پایش توسعه