آمایش سرزمین ورزش قهرمانی (با تاکید بر سه رشته پرطرفدار فوتبال، والیبال و بسکتبال)

هدف پژوهش حاضر، بررسی وضعیت آمایش سرزمین سه رشته فوتبال، والیبال و بسکتبال بود. روش تحقیق، آمیخته بود که برای شناسایی شاخص­های موثربدر آمایش سرزمین، از مبانی نظری و مصاحبه های کیفی با نخبگان آگاه تا رسیدن به اشباع نظری استفاده شد. جامعه آماری در بخش کیفی، ۲۸ نفر از کارشناسان معاونت­ ورزش قهرمانی و امور استان­های وزارت ورزش، روسای فدراسیون های مربوط و اساتید دانشگاهی آشنا به موضوع بودند. در بخش کمی، به منظور وزن­ دهی به شاخص­های آمایش سرزمین از روش تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی و از روش تاکسونومی عددی برای شناسایی وضعیت آمایش در ورزش­های توپی استفاده شد. با توجه به ضریب توسعه یافتگی، استان­های کشور در هریک از رشته­های ورزشی اولویت­بندی شدند. نتایج نشان داد، ۵/۲۱ درصد از مناطق کشور در رشته­های ورزشی توپی پرطرفدار توسعه یافته­اند و ۴/۴۸ درصد نیمه توسعه یافته و ۱/۳۰ درصد کمترتوسعه یافته ­هستند. همچنین رشته فوتبال با ۲/۳۲ درصد توسعه یافتگی دارای بهترین وضعیت در بین این سه رشته ورزشی است. تهران نیز در هر سه رشته ورزشی جزو استان­های توسعه یافته و استان­های سیستان­و­ بلوچستان و کهکیلویه­ و بویراحمد نیز جزو استان­های کمترتوسعه یافته­ هستند؛ بنابراین برای موفقیت­های زود­بازده باید بر ۵/۲۱ درصد از مناطق توسعه یافته کشور در این سه رشته ورزشی تمرکز بیشتری داشت و برای بهبود وضعیت دیگر مناطق نیمه­ توسعه یافته یا کمترتوسعه یافته، برنامه ریزی بلندمدت انجام داد.

کلیدواژه ها:

آمایش سرزمین ، توسعه ورزش ، ورزش قهرمانی