مروری بر راهبردهای پرورش مهارت های عاطفی-اجتماعی در محیط های آموزشی نوین

در دهه های اخیر، آموزش و پرورش از تمرکز صرف بر مهارت های شناختی فاصله گرفته و به سمت تربیت جامع انسان، به ویژه در حوزه عاطفی-اجتماعی، گرایش یافته است. پرورش مهارت های عاطفی-اجتماعی نظیر همدلی، خودآگاهی، مدیریت هیجان ها و مهارت های بین فردی، یکی از ارکان اساسی آموزش نوین به شمار می رود. در محیط های آموزشی امروزی، این مهارت ها نه تنها برای رشد شخصی و اجتماعی دانش آموزان ضروری اند، بلکه در بهبود یادگیری، کاهش رفتارهای پرخطر و ارتقای سلامت روان نیز نقش تعیین کننده دارند. این مقاله با رویکرد مروری نظام مند، به تحلیل راهبردهای مختلف پرورش مهارت های عاطفی-اجتماعی در مدارس و سایر محیط های آموزشی نوین می پردازد. بر اساس بررسی منابع معتبر، مدل هایی مانند یادگیری اجتماعی-هیجانی (SEL)، آموزش مبتنی بر ذهن آگاهی، رویکردهای مبتنی بر مدرسه شاد و مشارکت خانواده و جامعه در فرآیند تربیتی، از جمله موثرترین رویکردها شناخته شده اند. در پایان، ضمن تحلیل نقاط قوت و ضعف این رویکردها، راهکارهایی برای ارتقای کیفیت آموزش عاطفی-اجتماعی در نظام آموزش عمومی ایران ارائه می شود.

کلیدواژه ها:

مهارت های عاطفی-اجتماعی ، یادگیری اجتماعی-هیجانی (SEL) ، آموزش نوین ، مدیریت هیجان