بررسی تاثیر بازی و سرگرمی در تدریس دروس دوره ابتدایی
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 46
فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JRPE-8-92_046
تاریخ نمایه سازی: 8 تیر 1404
چکیده مقاله:
هدف تحقیق: فرآیند یادگیری در دوران ابتدایی نقش بنیادینی در شکل گیری نگرش و مهارت های پایه ای دانش آموزان دارد. در این مرحله حساس، استفاده از روش های تدریس فعال و جذاب به ویژه با بهره گیری از بازی و سرگرمی، می تواند موجب افزایش انگیزه، مشارکت و یادگیری عمیق تر دانش آموزان شود. هدف این مطالعه بررسی تاثیر استفاده از بازی و سرگرمی در تدریس دروس مختلف دوره ابتدایی و تبیین نقش آن در بهبود فرآیند یاددهی یادگیری، افزایش تعامل و کاهش اضطراب یادگیری در دانش آموزان است. با توجه به تغییرات سریع در نظام های آموزشی و ضرورت حرکت به سوی یادگیری فعال، شاد و معنادار، بررسی راهکارهایی چون تلفیق بازی با آموزش، اهمیت زیادی دارد. این روش می تواند به عنوان ابزاری اثربخش در کاهش افت تحصیلی، افزایش خلاقیت و تقویت مهارت های اجتماعی کودکان مورد توجه قرار گیرد. روش تحقیق: این تحقیق به صورت مروری و با تحلیل مطالعات پیشین داخلی و خارجی در زمینه کاربرد بازی در آموزش، طراحی شده است. منابع معتبر علمی، مقالات پژوهشی و گزارش های آموزشی به عنوان داده های اصلی بررسی شده اند. یافته ها: مطالعات متعدد نشان داده اند که استفاده از بازی های آموزشی، به ویژه دروس ریاضی، علوم و زبان، موجب افزایش درک مفهومی، تقویت حافظه و مشارکت فعال دانش آموزان می شود. همچنین بازی به عنوان یک روش غیرمستقیم آموزشی، اضطراب یادگیری را کاهش داده و اعتماد به نفس دانش آموزان را افزایش می دهد. به علاوه، بازی های گروهی سبب بهبود مهارت های اجتماعی و حل مسئله در کودکان می شوند. نتیجه گیری: بر اساس یافته های مطالعات پیشین، ادغام بازی و سرگرمی با آموزش در دوره ابتدایی تاثیر مثبتی بر یادگیری دارد و به عنوان یک راهبرد موثر در تدریس می تواند به بهبود کیفیت آموزشی کمک کند. این روش نه تنها موجب درک بهتر مطالب درسی می شود، بلکه موجب رشد عاطفی و اجتماعی دانش آموزان نیز خواهد شد. پیشنهاد می شود پژوهشی میدانی و تجربی در سطح مدارس ابتدایی با طراحی و اجرای برنامه های آموزشی مبتنی بر بازی در دروس مختلف انجام شود تا تاثیر واقعی آن بر عملکرد تحصیلی، انگیزه و رفتار دانش آموزان مورد ارزیابی قرار گیرد. همچنین بررسی موانع اجرای این روش از دید معلمان، والدین و سیاست گذاران آموزشی می تواند به طراحی بهتر برنامه های درسی کمک کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مجید جشیره
گروه علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد چابهار، ایران (نویسنده مسئول)
کلثوم رئیسی
دانشجوی کارشناسی ناپیوسته، رشته آموزش و پرورش ابتدایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد چابهار
وحید ارباب
دانشجوی کارشناسی ناپیوسته، رشته آموزش و پرورش ابتدایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد چابهار
آمنه بازیار
دانشجوی کارشناسی ناپیوسته، رشته آموزش و پرورش ابتدایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد چابهار