تاثیر فناوری و هوش مصنوعی بر روانشناسی یادگیری و ایجاد رغبت پایدار به درس

در عصر حاضر، فناوری و هوش مصنوعی به عنوان ابزارهای کلیدی در تحول نظام های آموزشی شناخته شده اند که می توانند تاثیر چشمگیری بر روان شناسی یادگیری و ایجاد رغبت پایدار به درس داشته باشند. این مقاله با بررسی نظام مند منابع علمی داخلی و خارجی، نقش این فناوری ها را در ارتقای انگیزش درونی، یادگیری شخصی سازی شده، تقویت خودتنظیمی و افزایش درگیری شناختی و هیجانی دانش آموزان مورد بررسی قرار داده است. یافته ها نشان می دهد که به کارگیری هدفمند فناوری و هوش مصنوعی، در صورتی که با اصول روان شناسی یادگیری همسو باشد، می تواند موجب افزایش علاقه و انگیزه درونی به یادگیری شده و کیفیت فرایند آموزشی را بهبود بخشد. در عین حال، چالش هایی همچون کمبود زیرساخت، نیاز به آموزش معلمان و مسائل اخلاقی نیز مطرح است که توجه به آن ها برای بهره برداری موفق از این فناوری ها ضروری است. این پژوهش ضمن ارائه پیشنهاداتی برای بهبود استفاده از فناوری و هوش مصنوعی در آموزش، بر اهمیت ادغام این ابزارها با دانش روان شناسی تاکید می کند تا بتوان رغبت پایدار به یادگیری را در دانش آموزان تقویت نمود.

کلیدواژه ها:

فناوری آموزشی ، هوش مصنوعی ، روان شناسی یادگیری ، انگیزش درونی ، یادگیری شخصی سازی شده ، خودتنظیمی ، رغبت پایدار.