واکاوی تاثیرآموزش مهارت های زندگی بر کاهش آسیب های اجتماعی در نوجوانان خانواده های طلاق

هدف پژوهش حاضر واکاوی تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر کاهش آسیب های اجتماعی در نوجوانان خانواده های طلاق می باشد. در این مطالعه که با استفاده از مصاحبه های نیمه ساختاریافته و گروه های متمرکز، تجربیات، دیدگاه ها و نیازهای نوجوانان خانواده های طلاق بررسی شده است؛ هدف این بوده که درک عمیق تری نسبت به تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر کاهش آسیب های اجتماعی و بهبود کیفیت زندگی آنان حاصل شود. روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای بوده، ابتدا با جستجو در پایگاه ها و سایت های اینترنتی و بانک های اطلاعاتی و استنادی مانند پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران، SID، مگ ایران و با استفاده از کلمات کلیدی تحقیق حاضر که شامل: مهارت های زندگی، آسیب های اجتماعی، نوجوانان و خانواده های طلاق بوده در بین منابع مختلف با توجه به موضوع انتخاب و تحقیقات انجام شده است و روش تجزیه و تحلیل و بررسی اطلاعات نیز به صورت توصیفی - تحلیلی می باشد. نتایج نشان می دهد که نوجوانان در خانواده های طلاق اغلب با مشکلاتی نظیر احساس تنهایی، بی اعتمادی، مشکلات روانی، اضطراب، و نیاز به حمایت عاطفی مواجهند. آموزش مهارت های زندگی، به ویژه مهارت های ارتباط موثر، مدیریت هیجانات، خودآگاهی و حل مسئله، نقش کلیدی در تقویت اعتمادبه نفس، مهارت های مقابله و کاهش استرس ایفا کرده است. علاوه بر این، یافته ها نشان می دهد که اجرا و اثربخشی برنامه های آموزش مهارت های زندگی نیازمند رویکردی فردی و فرهنگ ساز است و باید با توجه به ویژگی ها و شرایط خاص خانواده های طلاق طراحی شود. مشارکت خانواده و برگزاری جلسات آموزش مهارت های زندگی برای والدین این نوجوانان و مشارکت مدرسه و جامعه در فرآیند آموزش، اهمیت زیادی دارد و می تواند در تقویت اثربخشی برنامه ها موثر باشد. در انتها، پژوهش تاکید می کند که آموزش مهارت های زندگی می تواند گامی موثر در کاهش آسیب های اجتماعی، ارتقاء سلامت روان و بهبود کیفیت زندگی نوجوانان خانواده های طلاق باشد، اما نیازمند پشتوانه های سازمانی، پژوهشی و فرهنگی است تا بتواند در سطح وسیع تر و پایدار اجرا شود.

کلیدواژه ها:

مهارت های زندگی ، آسیب های اجتماعی ، نوجوانان ، خانواده های طلاق.