آموزش ترکیبی در مدارس ایران: فرصت ها و چالش های تربیتی

سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 55

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JRPE-8-93_009

تاریخ نمایه سازی: 8 تیر 1404

چکیده مقاله:

آموزش ترکیبی، به عنوان رویکردی نوین در نظام های آموزشی، تلاش می کند تا با ترکیب آموزش حضوری و مجازی، از مزایای هر دو آن ها بهره برده و معایب آن ها را کاهش دهد. این روش به ویژه در مدارس ایران با فرصت ها و چالش های مخصوص خود را دارد. از جمله مزایای آموزش ترکیبی می توان به افزایش انعطاف پذیری در یادگیری، تقویت مهارت های خودتنظیمی و یادگیری مستقل، تنوع منابع و روش های تدریس و افزایش تعامل در کلاس درس اشاره کرد. این روش علاوه بر تسهیل ارتباطات، می تواند کیفیت یادگیری را نیز افزایش دهد و تجربه های غنی تری برای دانش آموزان فراهم آورد. با این حال، موانع قابل توجهی همچون ضعف زیرساخت های فناوری، نابرابری در دسترسی به فناوری و عدم آمادگی معلمان برای استفاده از آموزش ترکیبی وجود دارد. همچنین، نبود سیاست های کلان و چارچوب های مناسب برای پیاده سازی این آموزش در مدارس، از دیگر چالش ها محسوب می شود. با وجود این موانع، آموزش ترکیبی به عنوان یک راه حل موثر برای بهبود فرآیندهای آموزشی شناخته می شود که می تواند ویژگی های هر دو روش آموزش حضوری و مجازی را در کنار هم قرار دهد و برای دستیابی به بهره وری بیشتر، ضرورت نیاز به توسعه زیرساخت های مناسب و فرهنگ سازی در میان معلمان و سیاست گذاران را نشان دهد.

نویسندگان

امیر کشاورز قیری

کارشناسی آموزش علوم تجربی، دانشگاه فرهنگیان هرمزگان، شهرستان بندرعباس (نویسنده مسئول)

فریده محسنی

دکتری تخصصی زیست شناسی دریا، مدرس مدعو دانشگاه فرهنگیان، شهرستان بندرعباس