تاثیر سطوح مختلف آغوز بر عملکرد، رشد اسکلتی، فراسنجه های خونی و انتقال ایمنی گوساله های شیرخوار

هدف: آینده مزرعه گاوشیری نتیجه پرورش صحیح گوساله های شیرخوار گله می باشد. از این رو توجه به عوامل تغذیه و جلوگیری از ابتلا به بیماری که تاثیر زیادی بر کاهش مرگ ومیر و ضرر اقتصادی مزرعه در ابتدای زندگی دارد، از اهمیت زیادی برخوردار می باشد. ازآنجایی که ساختار جفت گاو ذخایر خون مادر و جنین را جدا می کند، گوساله بدون ایمونوگلوبولین متولدشده و برای به دست آوردن ایمنی کافی و محافظت در برابر میکروب های بیماری زا، تا زمانی که ایمنی خودش در سه تا چهار هفته ایجاد شود، کاملا به جذب ایمونوگلوبولین ها از آغوز نیاز دارد. انتقال غیرفعال کافی فواید کوتاه مدت و بلندمدت متعددی از جمله کاهش خطر ابتلا به عوارض و مرگ ومیر قبل و بعد از شیرگیری، افزایش سرعت افزایش وزن و بازده خوراک، تولید شیر و بقای بیش تر در دام ها دارد. این که گوساله مقدار کافی از ایمونوگلوبولین (IgG) G را می بلعد، به حجم و غلظت IgG آغوز تغذیه شده بستگی دارد. در رابطه با مقدار مناسب و تعداد دفعات آغوز مصرفی گوساله ها توصیه های متفاوتی وجود دارد که با توجه به افزایش حجم آغوز تولیدی، افزایش مصرف آن در برخی واحدهای گاوداری در سال های اخیر موردتوجه قرار گرفته است. این پژوهش به منظور بررسی اثر سطوح مختلف آغوز (درصدی از وزن بدن) بر عملکرد، فراسنجه های خونی، رشد اسکلتی و فاکتورهای ایمنی و سلامت گوساله های شیرخوار انجام گرفت. روش پژوهش: پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف آغوز بر عملکرد، رشد اسکلتی، فراسنجه های خونی و انتقال ایمنی گوساله های شیرخوار، با استفاده از ۳۲ راس گوساله تازه متولدشده در قالب یک طرح کاملا تضادفی با چهار تیمار و هشت تکرار (چهار  گوساله نر و چهار گوساله ماده) انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل ۱- گوساله هایی که ۱۴ درصد وزن بدن آغوز دریافت کردند، ۲- گوساله هایی که ۱۶ درصد وزن بدن آغوز دریافت کردند، ۳-  گوساله هایی که ۱۸ درصد وزن بدن آغوز دریافت کردند و ۴- گوساله هایی که ۲۰ درصد وزن بدن آغوز دریافت کردند، بود. طول دوره آزمایش ۳۲ روز بود. یافته ها: نتایج نشان داد که در بین تیمارهای مصرف کننده سطوح مختلف آغوز تغییری در افزایش وزن روزانه، وزن پایانی، قد و دور سینه گوساله ها مشاهده نشد. استفاده از سطوح مختلف آغوز براساس درصدهایی از وزن بدن، تاثیری بر غلظت IgG سرم گوساله های شیرخوار تیمارهای مختلف در سه زمان ۲۴ و ۴۸ ساعت و ۳۰ روز پس از تولد  نداشت. استفاده از سطوح مختلف آغوز تاثیری بر غلظت پروتئین کل، گلوکز، کلسترول، تری گلیسیرید خون گوساله های شیرخوار در ۲۴ ساعت پس از آغوز اولیه و در روز ۳۰ آزمایش نداشت. اما در رابطه با آلبومین خون در روز ۳۰ آزمایش بین تیمارهای دریافت کننده سطوح مختلف آغوز اختلاف  وجود داشت (۰۵/۰≥P). نتیجه گیری: به طور کلی، مصرف سطوح مختلف آغوز تاثیر مثبتی بر عملکرد، ایمنی و فراسنجه­های خونی گوساله های شیرخوار نداشت. بدین ترتیب استفاده آغوز به میزان ۱۴ درصد وزن بدن گوساله و کم تر از این مقدار کافی به­نظر می­رسد.

کلیدواژه ها:

آغوز ، انتقال ایمنی ، فراسنجهه های خونی ، عملکرد ، گوساله