خشونت در اسلام با بررسی تطبیقی ذات گرایی و نظرات محمد عبده و علامه طباطبائی

بسیاری از افراد با تکیه بر ظاهر متون قرآن و بررسی سطحی آن و همچنین برداشت های شخصی خود از آیات قرآن بر این باورند که اسلام دینی توام با خشونت ذاتی است . در مقابل این جریان افرادی نیز هستند که معتقدند اسلام به طور ذاتی دارای خشونت نیست و صحبت های یاد شده به برداشت های سطحی و تفاسیر غلط از اسلام و آیات قرآن باز میگردد . حال در این مقاله به بررسی این موضوع می پردازیم که آیا معتقدین به ذات گرایی صحبت شان در این باره صادق است یا قائلین به صلح جو بودن اسلام ؟ در این مقاله دو مبحث اصلی یعنی نظر برخی ذات گرایان و سپس نظرت قائلان به مدنی بودن اسلام را مورد مرور قرار داده و در انتها با ابزارهای تحلیلی مختلف میان این دو داوری خواهیم کرد ! نفی این موضوع که خشونت در نهاد انسان وجود دارد و به عنوان یکی از عناصر وجودی انسان است امری اجتناب ناپذیر است . ما معمولا با دو نوع خشونت در هر جامعه ای روبرو هستیم نوع اول خشونت مشروع و نوع دوم خشونت نامشروع !