نقش رفاه در افزایش بهره وری کارکنان در دستگاه های دولتی و اجرایی (مطالعه موردی: شهرداری کلان شهر مشهد مقدس)

رفاه کارکنان نقش اساسی در افزایش بهره وری و عملکرد آن ها در سازمان های دولتی و اجرایی دارد. این مقاله با تمرکز بر شهرداری کلان شهر مشهد مقدس، تاثیر رفاه بر بهره وری کارکنان را بررسی می کند. رفاه در محیط کاری شامل جنبه های مختلفی مانند حقوق و مزایا، امکانات رفاهی، امنیت شغلی، حمایت های اجتماعی، فرصت های آموزشی و توسعه فردی است. ارتقای سطح رفاه کارکنان نه تنها انگیزه و رضایت شغلی آن ها را افزایش می دهد، بلکه موجب کاهش استرس، بهبود کیفیت عملکرد و افزایش کارایی آن ها می شود. برای بررسی این موضوع، این پژوهش از روش های تحقیق کیفی و کمی استفاده کرده است. داده ها از طریق پرسشنامه، مصاحبه های ساختاریافته و تحلیل اسناد جمع آوری شده اند تا میزان تاثیرگذاری رفاه بر بهره وری کارکنان در شهرداری مشهد مشخص شود. یافته ها نشان می دهند که کارکنانی که از رفاه بیشتری برخوردارند، سطح تعهد سازمانی بالاتری دارند، خلاق تر هستند و در ارائه خدمات شهری عملکرد بهتری دارند. همچنین، نتایج پژوهش حاکی از آن است که کمبود امکانات رفاهی می تواند منجر به کاهش انگیزه و بهره وری شود، که در نهایت بر کیفیت خدمات ارائه شده به شهروندان تاثیر منفی می گذارد. در پایان، این مقاله پیشنهاداتی برای بهبود سیاست های رفاهی در سازمان های دولتی ارائه می دهد. از جمله این پیشنهادات می توان به افزایش حقوق و مزایا، ایجاد محیط کاری سالم و حمایت از توسعه حرفه ای کارکنان اشاره کرد. این اقدامات می توانند به ارتقای بهره وری و بهبود عملکرد کارکنان شهرداری مشهد کمک کنند و در نهایت کیفیت خدمات شهری را افزایش دهند.

کلیدواژه ها:

رفاه کارکنان ، رضایت شغلی ، حمایت های اجتماعی ، کیفیت خدمات شهری