نقش مربی پرورشی در ترویج فضائل اخلاقی به دانش آموزان با الهام از قرآن

این مقاله بر بررسی نقش راهبردی مربی پرورشی در ترویج فضائل اخلاقی میان دانش آموزان با تاکید بر آموزه های قرآنی تمرکز دارد. در نظام تعلیم و تربیت اسلامی، نهادینه سازی ارزش های اخلاقی از طریق تعامل عاطفی، الگوسازی رفتاری و هدایت فرهنگی اهمیت ویژه ای دارد، و مربی پرورشی به عنوان حلقه اتصال بین مفاهیم دینی و زیست روزمره دانش آموزان، جایگاهی کلیدی در این فرآیند ایفا می کند.در این مقاله، ابتدا مفهوم فضائل اخلاقی از منظر قرآن کریم همچون صدق، احسان، حلم، عفو، تقوا، توکل و عدالت تشریح شده و سپس راهکارهای عملی بهره گیری از آیات قرآنی در فضای مدرسه مورد بررسی قرار گرفته است. روش های پیشنهادی شامل استفاده از داستان های قرآنی، جلسات گفت وگوی اخلاقی، فضا سازی مدرسه با آیات الهام بخش، و اجرای فعالیت های تربیتی مانند پویش های اخلاق مدار و تمرین های گروهی اخلاق محور هستند. همچنین، چالش هایی نظیر کم توجهی به نقش پرورشی، فقدان آموزش های لازم برای مربیان، محدودیت زمان رسمی و نبود رویکرد هماهنگ میان اولیا و کادر مدرسه، به عنوان موانع تحقق کامل این رسالت معرفی شده اند. در ادامه، مقاله با ارائه پیشنهاداتی جهت توانمندسازی مربیان، طراحی محتوای قرآنی کاربردی، و تقویت هم افزایی بین مدرسه، خانواده و نهادهای فرهنگی، راهکارهای ارتقاء نقش اخلاقی مربی پرورشی را ترسیم می کند. در نهایت، این مقاله نتیجه می گیرد که اتکای مربی پرورشی به آموزه های قرآنی نه تنها غنای محتوایی فرآیند تربیت اخلاقی را افزایش می دهد، بلکه سبب عمق یافتگی رفتار مومنانه، اخلاق مداری و مسئولیت پذیری در نسل دانش آموز می گردد و مسیر رشد انسانی و اجتماعی را با رویکردی الهام گرفته از وحی استوار می سازد.

کلیدواژه ها:

فضائل اخلاقی ، آموزه های قرآنی ، مفاهیم دینی ، دانش آموزان