انگیزش درونی و بیرونی کارکنان شهرداری: رویکردی مفهومی به بهبود عملکرد

بررسی انگیزش کارکنان از مولفه های کلیدی بهبود عملکرد سازمانی به ویژه در محیط های با منابع محدود مانند شهرداری هاست. انگیزش کارکنان شامل محرک های درونی (مانند احساس خودمختاری، موفقیت و رشد شخصی) و محرک های بیرونی (مانند حقوق، مزایا و پاداش) است. نظریه های معتبر انگیزشی شامل نظریه خودتعیینی دسی و رایان، نظریه دو عاملی هرزبرگ، نظریه انتظار وروم و نظریه برابری آدامز چارچوب مفهومی این پژوهش را شکل می دهند. بررسی مبانی نظری نشان می دهد که تقویت انگیزش درونی از طریق ایجاد فرصت های مشارکت، مسئولیت پذیری بیشتر و رشد حرفه ای کارکنان و همچنین تامین حداقل عوامل بیرونی لازم (امنیت شغلی، حقوق منصفانه) برای جلوگیری از نارضایتی ضروری است. نتایج پژوهش های گذشته نشان می دهد که بهبود انگیزش کارکنان شهرداری ارتباط مستقیم و معنی داری با تعهد سازمانی، روحیه خدمت رسانی و کیفیت خدمات دارد. بنابراین، استفاده هم زمان از راهبردهای نظریه های انگیزشی در شهرداری ها، می تواند به ارتقای عملکرد کارکنان و در نهایت افزایش بهره وری و رضایت شهروندان منجر شود.

کلیدواژه ها:

انگیزش کارکنان ، رشد کارکنان ، کارکنان شهرداری