نقش معلمان در تربیت شخصیت اجتماعی دانش آموزان

شخصیت اجتماعی دانش آموزان به عنوان یکی از اساسی ترین مولفه های تحقق تربیت کامل و شهروندی مسئولانه، به شدت تحت تاثیر کیفیت نقش آفرینی معلمان در محیط آموزشی قرار دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی ابعاد و شیوه های اثرگذاری معلمان بر فرایند شکل گیری و ارتقای شخصیت اجتماعی دانش آموزان، تلاش می کند تا ضمن واکاوی جایگاه معلم در نظریه های تربیتی، نقش الگوپذیری، مدیریت تعاملی و بهره گیری از برنامه های درسی مناسب را تبیین کند. یافته ها نشان می دهد که تعامل سازنده معلم با دانش آموزان، به ویژه از طریق آموزش مهارت های ارتباطی، تقویت همدلی و مسئولیت پذیری، بسترساز پرورش باورها و نگرش های مثبت اجتماعی در نسل آینده است. معلمان با ایجاد محیطی حمایتگر و فرصت برای تجربه کار گروهی، دانش آموزان را برای مشارکت موثر در جامعه آماده می سازند. با این حال، موانعی نظیر حجم بالای کلاس ها، نبود فرصت کافی برای تعامل فردی، کمبود منابع و تخصص در حوزه تربیت اجتماعی، بر میزان اثربخشی نقش معلمان تاثیرگذار است. در ادامه، پژوهش بر ضرورت بازنگری در سیاست های آموزش معلمان و ارتقای مهارت های ارتباطی آنان تاکید می کند تا مسیر تربیت اجتماعی مطلوب برای دانش آموزان هموارتر گردد. در مجموع، توانمندسازی معلمان از طریق آموزش های تخصصی و بهره گیری از خانواده و جامعه، می تواند موفقیت اهداف اجتماعی نظام آموزشی را تضمین نماید.

کلیدواژه ها:

معلم ، تربیت اجتماعی ، شخصیت دانش آموز ، مهارت های ارتباطی