بررسی تاثیر فعالیت های شنیداری تعاملی در یادگیری زبان انگلیسی

یادگیری زبان انگلیسی به عنوان یک زبان خارجی، همواره چالش هایی را برای زبان آموزان به همراه داشته است. در این میان، مهارت شنیداری یکی از اساسی ترین و در عین حال دشوارترین مهارت ها به شمار می رود که نقش حیاتی در ارتباطات موثر ایفا می کند. روش های سنتی آموزش زبان، اغلب بر تمرینات غیرتعاملی و منفعلانه شنیداری تمرکز داشته اند که منجر به عدم مشارکت کافی زبان آموزان و در نتیجه، کاهش اثربخشی یادگیری شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر فعالیت های شنیداری تعاملی بر یادگیری زبان انگلیسی، به ویژه در بهبود درک شنیداری و کاهش اضطراب شنیداری، انجام شده است. در این مقاله علمی-ترویجی، به بررسی عمیق مبانی نظری و تجربی مربوط به یادگیری شنیداری تعاملی پرداخته می شود. اهمیت تعامل در فرآیند شنیدن، نقش فناوری های نوین و رسانه های دیجیتال، و تاثیر آن ها بر انگیزش و عملکرد زبان آموزان از جمله موضوعات مورد بحث خواهند بود. نتایج حاصل از مطالعات متعدد نشان می دهد که فعالیت های شنیداری تعاملی، با فراهم آوردن فرصت هایی برای مشارکت فعال، بازخورد فوری و ارتباط با محتوای شنیداری، می توانند به طور قابل توجهی مهارت های شنیداری را تقویت کرده و اعتماد به نفس زبان آموزان را افزایش دهند. این رویکرد نه تنها به بهبود درک شنیداری کمک می کند، بلکه به دلیل ماهیت جذاب و چالش برانگیز خود، انگیزه درونی زبان آموزان را نیز ارتقا می بخشد. همچنین، با کاهش اضطراب ناشی از عدم درک مطلب، محیطی حمایتی برای یادگیری فراهم می آورد. این مقاله به اساتید و طراحان برنامه های درسی زبان توصیه می کند تا با ادغام فعالیت های شنیداری تعاملی، رویکردهای آموزشی خود را متحول سازند.

کلیدواژه ها:

شنیداری تعاملی ، یادگیری زبان انگلیسی ، درک شنیداری ، اضطراب شنیداری ، فناوری آموزشی