پیش بینی رضایت جنسی بر اساس خودپنداره جنسی و سبک های دلبستگی

زمینه و هدف: شناسایی عوامل مرتبط و تاثیرگذار بر رضایت جنسی در زوجین از ضرورت و اهمیت ویژه ای برخوردار است. از این رو هدف مطالعه حاضر پیش بینی رضایت جنسی بر اساس خودپنداره جنسی و سبک های دلبستگی بود. روش : روش این پژوهش باتوجه به هدف و ماهیت آن از نوع توصیفی و همبستگی است. جامعه آماری مورد مطالعه، کلیه زوجین مراجعه کننده در مراکز مشاوره شهر ساری در سال ۱۴۰۳ مراجعه کردند را شامل شده بود. حجم نمونه بر اساس فرمول کلاین ۳۵۷ نفر محاسبه گردید. حجم نمونه بر اساس کلاین، ۳۵۷ نفر شد که با در نظر گرفتن امکان ریزش نمونه ها در جهت اطمینان حجم نمونه ۳۷۰ نفر در نظر گرفته شد. نمونه گیری به روش در دسترس انجام شد. ابزار اندازه گیری پرسشنامه های بود. در این تحقیق برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شده است. ابتدا با استفاده از آمار توصیفی وضعیت و ویژگی های جمعیت شناختی پاسخگویان مشخص شد. در ادامه برای بررسی چگونگی توزیع متغیرهای پژوهش و پاسخ به فرضیات پژوهش از آزمون های کولموگروف-اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره به کمک نرم افزار SPSS۲۵ استفاده شده است. یافته ها: بر اساس نتایج به دست آمده، می توان نتیجه گرفت که رضایت جنسی، ۱/۱۶ درصد تغییرات رضایت جنسی زوجین، انگیزه جنسی ۴/۱ درصد، پایش- نظارت جنسی ۷/۲ درصد، کنترل جنسی بر اساس موقعیت - شانس ۲/۱ درصد، اعتماد به نفس جنسی ۴/۲ درصد، اشتغال ذهنی جنسی ۵/۱ درصد، خوش بینی جنسی ۷/۲ درصد، افسردگی جنسی ۱/۱ درصد و ترس از رابطه جنسی ۱/۱ درصد تغییرات را پیش بینی می کنند و دلبستگی اجتنابی، ۴/۱۹ درصد تغییرات رضایت جنسی زوجین، دلبستگی ایمن ۱/۲ درصد و دلبستگی دو سوگرا/اضطرابی ۲/۱ درصد تغییرات رضایت جنسی را پیش بینی می کنند. نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که رضایت جنسی بر اساس خودپنداره جنسی و سبک های دلبستگی قابل پیش بینی است و توجه به داشتن رضایت جنسی در رابطه زناشویی در مداخله های درمانی و آموزش های خانواده، ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

رضایت جنسی ، خودپنداره جنسی ، سبک های دلبستگی.