معلم به مثابه تسهیل گر اجتماعی: پرورش کنشگری و مهارت های بین فردی در کلاس درس

نقش معلم در نظام آموزشی امروز فراتر از آموزش مفاهیم علمی است؛ او به عنوان یک الگوی رفتاری و اجتماعی، زمینه ساز رشد مهارت های بین فردی و اجتماعی در دانش آموزان به شمار می آید. پژوهش حاضر با رویکردی تحلیلی به بررسی تاثیر تعاملات معلم-دانش آموز در شکل گیری هویت اجتماعی، مسئولیت پذیری، مشارکت گروهی و احترام متقابل می پردازد. یافته ها نشان می دهد که رفتارهای معلم، شامل نحوه ارتباط، برخورد با تعارض، ایجاد فرصت برای همکاری های گروهی و تشویق به گفت وگو، مستقیما بر روند جامعه پذیری دانش آموزان تاثیرگذار است. کلاس درس نه تنها فضای یادگیری علمی، بلکه عرصه ای برای تمرین زندگی اجتماعی است و معلم نقش رهبری این فضا را بر عهده دارد. این مقاله نتیجه می گیرد که معلمان می توانند با طراحی موقعیت های آموزشی تعاملی و ایجاد محیطی امن و مشارکتی، دانش آموزان را برای حضور موثر در جامعه آماده سازند. بنابراین، توسعه برنامه های آموزشی برای تقویت نقش اجتماعی معلم، از اهمیت زیادی برخوردار است.

کلیدواژه ها:

رشد اجتماعی ، تعامل آموزشی ، کنشگری دانش آموز.