باور به خود، بنای موفقیت تحصیلی: تاثیر نگرش های مثبت در رشد یادگیری دانش آموزان

پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تنها متاثر از عوامل بیرونی مانند معلمان، امکانات آموزشی و محتوای درسی نیست، بلکه در گرو عوامل درونی و روان شناختی، به ویژه باورهای فرد نسبت به توانایی های خویش است. دانش آموزانی که نگرشی مثبت به خود دارند و خود را شایسته موفقیت می دانند، نه تنها از انگیزه بالاتری برای یادگیری برخوردارند، بلکه در برابر چالش های تحصیلی نیز تاب آوری بیشتری نشان می دهند. این مقاله با تمرکز بر نقش تصویر ذهنی سازنده از خود، به تحلیل ارتباط میان خودباوری، خودپنداره مثبت و عملکرد تحصیلی می پردازد. یافته ها نشان می دهند که باورهای مثبت، به عنوان موتور محرک درونی، موجب فعال سازی منابع شناختی و عاطفی شده و فرایند یادگیری را معنادارتر و اثربخش تر می سازد. در این میان، نقش معلمان و والدین در تقویت این نگرش بسیار پررنگ است؛ چرا که نحوه برخورد آن ها، انتظاراتی که از دانش آموز دارند و بازخوردهایی که ارائه می دهند، در شکل گیری و تثبیت خودپنداره مثبت تاثیر مستقیم دارد. بر این اساس، راهبردهای آموزشی ای که بر پرورش نگرش مثبت نسبت به خود تاکید دارند، می توانند نقشی بنیادین در موفقیت تحصیلی دانش آموزان ایفا کنند.

کلیدواژه ها:

خودپنداره مثبت ، پیشرفت تحصیلی ، انگیزش درونی.