تاثیر بازی های واقعیت مجازی و حرکتی بر حافظه کاری و عملکرد تعادلی شناختی – حرکتی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه - بیش فعالی

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تاثیر بازی های واقعیت مجازی و حرکتی بر حافظه کاری و عملکرد تعادلی شناختی – حرکتی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه - بیش فعالی بود. جامعه آماری شامل کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه - بیش فعالی شهرستان نورآباد بود که از بین آن ها ۳۶ نفر(۱۲ نفر گروه واقعیت مجازی ، ۱۲ نفر گروه حرکتی ، ۱۲ نفر گروه کنترل) به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب و با انجام آزمون دانیمن و کارپنتر (حافظه کاری) و آزمون برخاستن و حرکت کردن زماندار به همراه تکلیف حرکتی– شناختی (عملکرد تعادلی) به صورت پیش آزمون- پس آزمون در این پژوهش شرکت کردند. گروه های تجربی به مدت ۶ هفته، هر هفته ۲ جلسه ۶۰ دقیقه ای در برنامه تمرینی شرکت کردند؛ اما گروه کنترل در این مدت، فعالیت های معمول خود را انجام دادند. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مرکب و آزمون t وابسته در سطح معنی داری ۰۵/۰ p≤ انجام شد. نتایج نشان داد که اثر بازی های واقعیت مجازی و حرکتی بر حافظه کاری (۰۰۱/۰=P) و عملکرد تعادلی شناختی-حرکتی (۰۰۱/۰=P) کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه-بیش فعال معنادار است. در بررسی گروه ها نتایج نشان دهنده عملکرد بهتر گروه تمرینی واقعیت مجازی در حافظه کاری (۰۰۱/۰=P) و گروه بازی های حرکتی در عملکرد تعادلی شناختی–حرکتی (۰۰۱/۰=P) بود. با توجه به نتایج می توان گفت که بازی های واقعیت مجازی و حرکتی با افزایش انگیزش، جلب مشارکت و تشویق فرد به ادامه تمرین باعث افزایش ظرفیت حافظه کاری و بهبود عملکرد تعادلی کودکان مبتلا به نقص توجه/بیش فعالی می شوند.

کلیدواژه ها:

"واقعیت مجازی" ، "حافظه کاری" ، "عملکرد تعادلی" ، "کودکان مبتلا به نقص توجه/بیش فعالی"