نقش ویژگی های فردی و محیطی در ایجاد و کنترل اضطراب امتحان در مدارس ابتدایی

اضطراب امتحان، یک پدیده روان شناختی شایع در میان دانش آموزان است که می تواند عملکرد تحصیلی و سلامت روان آن ها را تحت تاثیر قرار دهد. این مقاله با هدف بررسی جامع عوامل فردی و محیطی موثر بر ایجاد و کنترل اضطراب امتحان در دانش آموزان دوره ابتدایی تدوین شده است. از منظر عوامل فردی، ویژگی هایی همچون کمال گرایی، سطح مهارت های تفکر انتقادی و مثبت اندیشی، خودکارآمدی تحصیلی و توانایی حل مسئله مورد توجه قرار می گیرند. کمال گرایی افراطی در دانش آموزان می تواند منجر به ترس از شکست و نمره پایین شده و به اضطراب امتحان دامن بزند. در مقابل، تقویت مهارت های مثبت اندیشی و خودکارآمدی می تواند به دانش آموزان کمک کند تا با افکار منفی و استرس زا به طور موثرتری مقابله کنند. از سوی دیگر، عوامل محیطی نیز نقش بسزایی در شکل گیری و تشدید اضطراب امتحان دارند. این عوامل شامل سبک فرزندپروری والدین، انتظارات بالای معلمان و نظام آموزشی، و فضای رقابتی حاکم بر مدرسه می شوند. مقاله حاضر با بررسی این عوامل، راهکارهای عملی و مداخلات روان شناختی موثری را برای کاهش اضطراب امتحان در دانش آموزان ابتدایی ارائه می دهد. تمرکز این مداخلات بر همکاری بین معلمان، والدین و مشاوران مدرسه است تا بتوان با ایجاد یک محیط حمایتی و تقویتی، به دانش آموزان در مدیریت بهتر اضطراب خود کمک کرد. این مقاله همچنین به نقش آموزش مهارت های زندگی و راهبردهای مقابله ای در توانمندسازی دانش آموزان اشاره دارد.

کلیدواژه ها:

اضطراب امتحان ، دانش آموزان ابتدایی ، کمال گرایی ، مثبت اندیشی ، خودکارآمدی.