بررسی شاخص های جریان جتی در فصل های گرم و سرد سال در دو نیمکره شمالی و جنوبی (۲۰۲۳-۱۹۴۸)

در این پژوهش با استفاده از داده های دما، ارتفاع و مولفه های افقی بردار باد در ۶ سطح فشاری زبرین از ۴۰۰ تا ۱۰۰ هکتوپاسکال که در بایگانی NCEP/NCAR در دسترس است، تغییرات فصلی میانگین وزنی سرعت باد، فشار و عرض جغرافیایی در دو نیمکره شمالی و جنوبی در دوره آماری ۲۰۲۳-۱۹۴۸، با اصلاح روش آرچر و کالدیرا (۲۰۰۸) محاسبه و تحلیل شد.نتایج کلی نشان داد که محور جت های جنب حاره در هر دو نیمکره به سوی قطب جابه جا شده و جت جنب حاره نیمکره جنوبی در هر دو فصل گرم و سرد، روند تضعیف دارد و سرعت باد در محور این جت کاهشی است در حالی که سرعت باد جت جنب قطبی این نیمکره در هر دو فصل گرم و سرد، افزایشی است. در نیمکره شمالی در هر دو فصل گرم و سرد، در بخش شمالی محور جت جنب حاره روند سرعت باد افزایشی و در بخش جنوبی محور آن کاهشی است در حالی که سرعت بیشینه جت در هر دو فصل افزایشی می باشد. یکی از عوامل مهم این تغییرات را می توان به روند افزایشی دما در مناطق حاره و جنب حاره در هر دو نیمکره ربط داد. کوچک بودن شیب خط روند میانگین مداری دمای سطوح زیرین منطقه حاره در این دوره آماری، نسبت به شیب خط روند میانگین مداری دمای سطوح زبرین منطقه جنب حاره سبب شده است که اثر تقویت گستره همرفت سلول هادلی نسبت به واداشت تضعیف گستره گردش نصف النهاری آن کمتر باشد و این می تواند یکی از عوامل روند کاهشی سرعت جریان های جتی در هر دو نیمکره باشد.