حس عمقی و استقامت فلکسورهای عمقی گردن در پوسچرهای متفاوت گردن کاربران تلفن همراه

مقدمه: استفاده طولانی مدت از تلفن همراه، اتخاذ پوسچر گردنی نامناسب را به همراه دارد که به دنبال آن انواع آسیب های ناحیه گردن افزایش می یابد. کاهش استقامت فلکسورهای عمقی گردن و ضعف حس عمقی این ناحیه، از جمله پیامدهای منفی پوسچرهای نامناسب گردنی حین استفاده از تلفن همراه هوشمند می باشد. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تاثیر سه پوسچر متفاوت گردن بر حس عمقی و استقامت فلکسورهای عمقی گردن حین استفاده از تلفن همراه بود. روش ها: این مطالعه مقطعی در سال ۱۴۰۲ در دانشگاه علوم پزشکی همدان انجام شد. ۷۵ نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی همدان در سه گروه ۲۵ نفره (سه پوسچر متفاوت) مورد بررسی قرار گرفتند. به منظور تعیین حس عمقی گردن، از تست خطای وضعیت مفصل و جهت ارزیابی استقامت فلکسورهای عمقی گردن، از تست استقامت فلکسورهای عمقی استفاده گردید. داده ها در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: آزمودنی هایی با پوسچر غالب هایپرفلکشن حین استفاده از تلفن همراه، نسبت به افراد با دیگر پوسچرهای غالب، به طور معنی داری دارای حس عمقی ضعیف تر و استقامت پایین تر در فلکسورهای عمقی ناحیه گردن بودند (۰۰۱/۰ > P). نتیجه گیری: هنگام استفاده از تلفن همراه، پوسچر هایپرفلکشن گردن تاثیرات مخرب تری را بر حس عمقی و استقامت فلکسورهای عمقی گردن، نسبت به سایر پوسچرهای گردنی دارد. توصیه می شود کاربران تلفن های همراه هوشمند در هنگام کار با این وسیله، پوسچر گردنی را در حالتی حفظ کنند که کمترین زاویه فلکشن را داشته باشد

کلیدواژه ها:

Proprioception ، Posture ، Cervical spine ، Smartphone ، حس عمقی ، پوسچر ، ستون فقرات گردنی ، گوشی هوشمند