تحلیل زمان ازدواج مجدد زنان مطلقه با استفاده از مدل لگ- لجستیک با شکنندگی مشترک

مقدمه: در سال های اخیر باروری در ایران به زیر سطح جانشینی رسیده است که از مهم ترین دلایل آن می توان به کاهش میزان ازدواج و افزایش نرخ طلاق اشاره کرد. در این شرایط، ازدواج مجدد می تواند علاوه بر کاهش آسیب های مختلف اجتماعی و روانی زنان، تاثیر مهمی بر میزان باروری کل داشته باشد. با توجه به اهمیت این موضوع، هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی عوامل موثر بر زمان ازدواج مجدد زنان مطلقه با استفاده از مدل های شکنندگی بقا بود. روش ها: در این مطالعه، از اطلاعات پرسش نامه ازدواج ۴۴۸ زن مطلقه در آستانه ازدواج دوم استفاده گردید. نمونه ها به صورت تصادفی از میان زنانی که برای انجام آزمایش های قبل از ازدواج به آزمایشگاه ها در مراکز استان ها مراجعه کرده بودند و اطلاعات آن ها طی سال های ۱۳۹۶ و ۱۳۹۷ توسط سازمان ثبت احوال کشور جمع آوری شده بود، انتخاب شدند. تاثیر متغیرهای منتخب بر زمان ازدواج مجدد این زنان با استفاده از مدل های شکنندگی بقا مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: بیشتر زنان در گروه سنی ۴۰-۲۰ سال، بیکار، با ازدواج خویشاوندی و دارای درامد ماهیانه خانواده پدری کمتر از ۲ میلیون تومان بودند. بر اساس معیار Akaike، مدل لگ- لجستیک با شکنندگی مشترک گاما به عنوان مدل نهایی انتخاب شد و متغیرهای سن، داشتن فرزند از ازدواج اول و میزان درامد ماهیانه خانواده پدری، بر زمان ازدواج مجدد این زنان موثر بود. نتیجه گیری: نادیده گرفتن عامل شکنندگی در تحلیل داده هایی که میان افراد متعلق به یک گروه شباهت وجود دارد، منجر به حصول نتایج گمراه کننده می گردد. بر اساس نتایج به دست آمده، زنان مطلقه جوان تر، بدون فرزند از ازدواج قبلی و با درامد ماهیانه خانواده پدری کمتر، سریع تر از سایر زنان اقدام به ازدواج مجدد می کنند.

کلیدواژه ها:

Divorce ، Remarriage ، Fertility rate ، Women ، Survival frailty models ، طلاق ، ازدواج مجدد ، میزان باروری ، زنان ، مدل های شکنندگی بقا