تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نادیده انگاری پاداش تاخیری، اجتناب تجربی و حس انسجام در افراد مبتلا به سوء مصرف مواد تحت درمان نگه دارنده با متادون

مقدمه: علی­رغم تلاش­های صورت گرفته در درمان سوء­مصرف مواد، این پدیده هم­چنان رو­به رشد است و لذا تلاش جهت شناخت مکانیسم­های روان­شناختی دخیل در پدیده اعتیاد و سپس هدف قرار دادن آنها با اتخاذ یک رویکرد درمانی مناسب ضرورت دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نادیده­انگاری پاداش تاخیری، اجتناب تجربی  و حس انسجام در افراد مبتلا به سوء­مصرف مواد تحت درمان نگه­دارنده با متادون انجام شد. روش­کار: مطالعه حاضر از نوع نیمه ­آزمایشی با طرح پیش­آزمون- پس­آزمون همراه با گروه کنترل بود. از بین افراد مراجعه کننده به مرکز ترک اعتیاد شهر قزوین، ۳۰ نفر به شیوه نمونه­گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب و با رعایت معیارهای ورود گزینش و به صورت تصادفی در یک گروه آزمایشی و یک گروه کنترل کاربندی شدند. گروه آزمایش به صورت گروهی طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای، در درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد شرکت کردند ولی گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش عبارت بودنداز: پرسشنامه انتخاب پولی، پرسشنامه پذیرش و عمل- نسخه دوم و مقیاس حس انسجام آنتونووسکی. داده­ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره تحلیل شدند. یافته­ ها: نتایج نشان داد نمرات نادیده­انگاری پاداش تاخیری و اجتناب تجربی در گروه آزمایش در مرحله پس­آزمون به­ طور معناداری کاهش یافته است. همچنین نمرات حس انسجام در گروه آزمایش در مرحله پس­آزمون به­ طور معناداری افزایش یافته است (۰۵/۰>P). نتیجه­ گیری: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد با بهره­گیری از شش فرایند اصلی خود، می­تواند به عنوان مداخله­ای موثر برای کاهش نادیده­انگاری پاداش تاخیری و اجتناب تجربی و بهبود حس انسجام در افراد مبتلا به سوء­مصرف مواد استفاده شود. با توجه به نتایج مطالعه حاضر، استفاده از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در کلینیک­های روان­شناسی به عنوان یک روش مداخله­ای موثر توصیه می­شود.

کلیدواژه ها:

Substance abuse ، delayed reward discounting ، experiential avoidance ، sense of coherence ، acceptance and commitment therapy. ، سوء مصرف مواد ، نادیده انگاری پاداش تاخیری ، اجتناب تجربی ، حس انسجام ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد.